فهرست کتاب


آموزش فقه

محمد حسین فلاح زاده

سحر، شعبده، هیپنوتیزم

سحر (جادو) آن است که با نوشتن، سخن گفتن یا نقاشی کردن یا دمیدن، گره زدن یا دود کردن چیزی یا کار دیگری در جسم یا دل یا عقل کسی تاثیر بگذارد؛ مثلاً در احضار یا خواب یا بیهوش کردن یا دوستی و دشمنی کردن او اثر می کند(1286).
1 - جادویی کردن، یاد گرفتن، یاد دادن و کاسبی کردن با آن حرام است(1287).
2 - تسخیر جن یا فرشته و احضار روح یا جن و این قبیل کارها ملحق به جادوگری و حرام است(1288).
3 - شعبده بازی که یا به سحر ملحق است یا از سحر است، حرام می باشد و آن عملی است که به سبب حرکت سریع غیر واقع نشان دهد(1289).

استفتاء

س 1 - کسی که سحر ساحر را باطل می کند و شخصی را نجات می دهد، آیا این کار حرام است و گناه دارد یا خیر؟
ج - اگر سحر می کند جایز نیست و اگر حفظ نفس یا واجب دیگری بر آن موقوف باشد، با ملاحظه اهمیت واجب دیگر مانع ندارد(1290).

قمار

هر نوع بازی، که در آن شرط کنند شخص برنده از کسی که بازی را باخته پول یا چیز دیگری بگیرد، قمار و حرام است، به جز در مسابقات اسب دوانی (سبق) و تیر اندازی (رمایه)(1291).
انجام مسابقه - ورزشی یا غیر آن - اگر همراه با حرام نباشد، از نظر اسلام بی اشکال و گاهی مطلوب و پسندیده است. آنچه موجب حرمت مسابقات می شود، معمولاً دو امر است:
1 - به کار گرفتن ابزار قمار در مسابقات.
2 - شرط برد و باخت و گرفتن چیزی از طرف مقابل(1292).
بنابراین، احکام مسابقات و بازیها را می توان اینگونه خلاصه کرد: