اثر سجده طولانى
على(علیه السلام) فرمود: اصحاب محمد(صلى الله علیه و آله) را دیده ام و یكى از شما را نبینم كه مانند ایشان باشد؛ زیرا آنان ژولیده مو و غبارآلود بودند و شب را بیدار به سجده و قیام مى گذراندند، گاهى پیشانى و گاهى گونه هاى خود را به خاك مى نهادند و از یاد بازگشت و مرگ و قیامت، مانند اخگر و آتش پاره سوزان مى ایستادند و مضطرب و نگران بودند؛ پیشانى هایشان بر اثر طول سجده مانند زانوهاى بز، پینه بسته بود. هرگاه ذكر خداوند سبحان به میان مى آمد، از ترس عذاب و كیفر، و امید به ثواب و پاداش، اشك از چشمانشان جارى مى گشت، به طورى كه گریبانشان تر مى شد و مى لرزیدند؛ مانند درخت كه در روز وزیدن تندباد مى لرزد.(2637)