هلاكت ابدى
«وَ أَنفِقُواْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ وَ لَا تُلْقُواْ بِأَیْدِیكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ أَحْسِنُواْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ؛(2446) و در راهِ خدا، انفاق كنید! و (با ترك انفاق،) خود را به دست خود، به هلاكت نیفكنید! و نیكى كنید! كه خداوند، نیكوكاران را دوست مى دارد.»
مواظب اموالتان باشید
«وَ لَا تُؤْتُواْ السُّفَهَاءَ أَمْوَلَكُمُ الَّتِى جَعَلَ اللَّهُ لَكُمْ قِیَمًا وَ ارْزُقُوهُمْ فِیهَا وَ اكْسُوهُمْ وَ قُولُواْ لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا؛(2447) اموال خود را، كه خداوند وسیله قوام زندگى شما قرار داده، به دست سفیهان نسپارید و از آن، به آنها روزى دهید! و لباس بر آنان بپوشانید و با آنها سخن شایسته بگویید!»
موادّ مخدّر و غفلت
«وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِى لَهْوَ الْحَدِیثِ لِیُضِلَّ عَن سَبِیلِ اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَ یَتَّخِذَهَا هُزُوًا أُوْلَئكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِینٌ؛ وَ إِذَا تُتْلَى عَلَیْهِ ءَایَتُنَا وَلَّى مُسْتَكْبِرًا كَأَن لَّمْ یَسْمَعْهَا كَأَنَّ فِى أُذُنَیْهِ وَقْرًا فَبَشِّرْهُ بِعَذَابٍ أَلِیمٍ؛(2448) و بعضى از مردم سخنان بیهوده را مى خرند تا مردم را از روى نادانى، از راه خدا گمراه سازند و آیات الهى را به استهزا گیرند براى آنان عذابى خواركننده است! و هنگامى كه آیات ما بر او خوانده مى شود، مستكبرانه روى برمى گرداند، گویى آن را نشنیده است گویى اصلًا گوشهایش سنگین است! او را به عذابى دردناك بشارت ده!»