ثواب قرض دادن
«قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) مَا مِنْ مُؤْمِنٍ أَقْرَضَ مُؤْمِناً یَلْتَمِسُ بِهِ وَجْهَ اللَّهِ إِلَّا حَسَبَ اللَّهُ لَهُ أَجْرَهُ بِحِسَابِ الصَّدَقَةِ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَیْهِ مَالُه؛(2075) ابو عبد الله صادق(علیه السلام) گفت: هر كس به خاطر رضاى خدا به مؤمنان قرض دهد، خداوند تبارك و تعالى قرض او را در شمار صدقه محسوب مى دارد و تا موقعى كه قرض خود را دریافت نكرده، از بركات صدقه و آثار آن بهره مند خواهد بود.»
احسان یعنى چه
«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَى- لا خَیْرَ فِی كَثِیرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ قَالَ یَعْنِی بِالْمَعْرُوفِ الْقَرْض؛(2076)[ این آیه از سوره نساء تلاوت شد كه مى گوید: «از نشست این مردم خیر و بركتى حاصل نمى شود، مگر آن گاه كه شخصى زبان بگشاید و به صدقه یا احسان یا اصلاح میان مردمان فرمان دهد» و] ابو عبد الله صادق(علیه السلام) گفت: احسان، یعنى قرض دادن به مردم كه زندگى خود را اصلاح كنند و سپس قرض خود را بپردازند.»