بزرگ ترین جادو
«عَنِ الصَّادِقِ(علیه السلام) : فِی حَدِیثِ الزِّنْدِیقِ قَالَ وَ إِنَّ مِنْ أَكْبَرِ السِّحْرِ النَّمِیمَةَ یُفَرَّقُ بِهَا بَیْنَ الْمُتَحَابَّیْنِ وَ یُجْلَبُ الْعَدَاوَةُ عَلَى الْمُتَصَافِیَیْنِ وَ یُسْفَكُ بِهَا الدِّمَاءُ وَ یُهْدَمُ بِهَا الدُّورُ وَ یُكْشَفُ بِهَا السُّتُورُ وَ النَّمَّامُ أَشَرُّ مَنْ وَطِئَ الْأَرْضَ بِقَدَمٍ؛(1381) امام صادق(علیه السلام) : سخن چینى از بزرگ ترین جادوهاست، زیرا با سخن چینى میان دوستان جدایى افكنده مى شود، یاران یكدل را با هم دشمن مى كند، به واسطه آن خون ها ریخته مى شود، خانه ها ویران مى گردد و پرده ها دریده مى شود. آدمِ سخن چین، بدترین كسى است كه روى زمین گام برمى دارد.»
گناه جادوگرى
«الذُّنُوب الَّتِى تُظْلِمُ الْهَوَاءَ السِّحْرُ وَ الْكِهَانَةُ وَ الْإِیمَانُ بِالنُّجُومِ وَ التَّكْذِیبُ بِالْقَدَرِ وَ عُقُوقُ الْوَالِدَیْن؛(1382) گناهانى كه هوا را تیره و تار مى گرداند: جادوگرى، خبر غیب گفتن و فال زدن، و ایمان داشتن به ستاره و تكذیب تقدیر الهى، و نافرمانى و آزردن پدر و مادر است.»