جعل حدیث
«قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله): مَنْ رَوَى عَنِّی حَدِیثاً وَ هُوَ یَرَى أَنَّهُ كَذِبٌ فَهُوَ أَحَدُ الْكَاذِبِینَ؛(1169) رسول خدا(صلى الله علیه و آله) فرموده: كسى (عالِم و دانشمندى) كه حدیث و سخنى را از من نقل كند در حالى كه مى بیند (از روى عقل و خرد و فكر و اندیشه میداند) آن حدیث دروغ است او یكى از دروغگویان خواهد بود.»
دروغ مفترع
«قال أبو عبد اللّه(علیه السلام) : إیّاكم و الكذب المفترع، قیل له: و ما الكذب المفترع؟ قال: أن یحدّثك الرّجل بالحدیث فترویه عن غیر الّذى حدّثك به؟؛(1170) امام صادق(علیه السلام) فرموده: بپرهیزید از دروغ مفترع. كسى به آن حضرت گفت: و دروغ مفترع چیست؟ فرمود: آنست كه مردى حدیث و سخنى برایت نقل نماید پس تو آن حدیث را از غیر كسى كه آن را برایت نقل نموده بیان كنى.»
آنچه نمى دانى نگو
«تفسیر العیاشی عَنِ السَّكُونِیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ قَالَ الْوُقُوفُ عِنْدَ الشُّبْهَةِ خَیْرٌ مِنَ الِاقْتِحَامِ فِی الْهَلَكَةِ وَ تَرْكُكَ حَدِیثاً لَمْ تُرْوَهُ خَیْرٌ مِنْ رِوَایَتِكَ حَدِیثاً لَمْ تُحْصِهِ إِنَّ عَلَى كُلِّ حَقٍّ حَقِیقَةً وَ عَلَى كُلِّ صَوَابٍ نُوراً فَمَا وَافَقَ كِتَابَ اللَّهِ فَخُذُوا بِهِ وَ مَا خَالَفَ كِتَابَ اللَّهِ فَدَعُوه؛(1171) از حضرت صادق(علیه السلام) از پدرش (امام باقر(علیه السلام) ) از علىّ(علیه السلام) رسیده كه آن حضرت فرموده: وقوف و درنگ هنگام شبهه و پوشیدگى (حلال به حرام و حقّ به باطل) بهتر است از انداختن خود را با مشقّت و سختى در تباهى و نابودى، و ترك و رها نمودن (نگفتن) تو حدیث و سخنى را كه آن را (از دیگرى) روایت نكرده اى بهتر است از روایت و بیان كردنت حدیثى را كه آن را حفظ و نگهدارى ننموده اى (آنچنان كه بوده است بیان نكرده اى) محقّقاً در هر حقّ و درستى حقیقت و اصل و پایه اى است، و در هر صواب و راست و درستى نور و روشنائى است، پس آنچه با كتاب خدا (قرآن عظیم) موافق و سازگار است آن را فرا گیرید (بپذیرید) و آنچه مخالف و ناسازگار كتاب خدا است آن را رها كنید.»