آثار حج در خلوص و تقرّب بندگان
«فَإِذَا قَضَیْتُم مَّنَسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ ءَابَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن یَقُولُ رَبَّنَا ءَاتِنَا فِى الدُّنْیَا وَ مَا لَهُ فِى الاَخِرَةِ مِنْ خَلَقٍ؛(927) و هنگامى كه مناسكِ (حج) خود را انجام دادید، خدا را یاد كنید، همانند یادآورى از پدرانتان (آن گونه كه رسم آن زمان بود) بلكه از آن هم بیشتر! (در این مراسم، مردم دو گروهند:) بعضى از مردم مى گویند: «خداوندا! به ما در دنیا، (نیكى) عطا كن!» ولى در آخرت، بهره اى ندارند.»
مناسك حج و اصلاح جامعه
* جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَیْتَ الْحَرَامَ قِیَمًا لِّلنَّاسِ وَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَ الْهَدْىَ وَ الْقَلَئدَ ذَلِكَ لِتَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ مَا فِى السَّمَوَتِ وَ مَا فِى الْأَرْضِ وَ أَنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَىْ ءٍ عَلِیمٌ؛(928) خداوند، كعبه- بیت الحرام- را وسیله اى براى استوارى و سامان بخشیدن به كار مردم قرار داده و همچنین ماه حرام، و قربانیهاى بى نشان، و قربانیهاى نشاندار را این گونه احكام (حساب شده و دقیق،) بخاطر آن است كه بدانید خداوند، آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، مى داند و خدا به هر چیزى داناست.»