حقیقت عبودیّت
«قال ثلاثة اشیاء ان لا یرى العبد لنفسه فیما خوّله اللَّه ملكا، لانّ العبید لا یكون لهم ملك یرون المال مال اللَّه یضعونه حیث امرهم اللَّه به؛(515) امام صادق(علیه السلام) عبودیّت را در سه چیز بیان كرد كه اوّل آنها مسأله مالكیّت خداوند است، فرموده: بنده واقعى خداوند كسى است كه در عطایاى الهى براى خود مالكیّتى نبیند. زیرا بندگان مالك حقیقى مال نیستند. در نظر آنان مال، مال خداوند و ملك پروردگار عالم است و آن را در جایى قرار میدهند و بطورى صرف میكنند كه پروردگارشان بدان امر فرموده است.»
سنّت رسول اكرم(صلى الله علیه و آله)
«قال رسول اللَّه(صلى الله علیه و آله): انّ لكلّ عبادة شرّة ثمّ تصیر الى فترة فمن صارت شرّة عبادته الى سنّتى فقد اهتدى و من خالف سنّتى فقد ضلّ و كان عمله فى تباب اما انّى أصلّى و انام و اصوم و افطر و اضحك و ابكى فمن رغب عن منهاجى و سنّتى فلیس منّى؛(516) رسول اكرم(صلى الله علیه و آله) فرموده است: در مردم براى هر عبادتى یك دوره نشاط و رغبت شدید و یك دوره سستى و فتور وجود دارد. كسى كه تمایل شدید خود را با سنّت من تطبیق دهد هدایت یافته و آن كس كه با سنّت من مخالفت نماید خودش گمراه و اعمالش تباه خواهد بود. من هم نماز میگذارم و هم استراحت میكنم و میخوابم، هم روزه میگیرم و هم افطار میكنم و غذا میخورم، در جاى خود خنده و گریه دارم. آن كس كه از روش من اعراض نماید با من بستگى ندارد.»
بندگى ابوذر
«عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ كَانَ أَكْثَرُ عِبَادَةِ أَبِى ذَرٍّ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ خَصْلَتَیْنِ التَّفَكُّرَ وَ الِاعْتِبَار؛(517) امام صادق(علیه السلام) فرمود: «بیشتر بندگى ابوذر اندیشه كردن و پند گرفتن بود».