اجرت متعه
«وَ الْمُحْصَنَتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ كِتَابَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ وَ أُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاءَ ذَلِكُمْ أَن تَبْتَغُواْ بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِینَ غَیرَ مُسَفِحِینَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنهُنَّ فََاتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِیضَةً وَ لَا جُنَاحَ عَلَیْكُمْ فِیمَا تَرَضَیْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِیضَةِ إِنَّ اللَّهَ كاَنَ عَلِیمًا حَكِیمًا؛(193) و زنان شوهردار (بر شما حرام است) مگر آنها را كه (از راه اسارت) مالك شده اید (زیرا اسارت آنها در حكم طلاق است) اینها احكامى است كه خداوند بر شما مقرّر داشته است. اما زنان دیگر، غیر از اینها (كه گفته شد)، براى شما حلال است كه با اموال خود، آنان را اختیار كنید در حالى كه پاكدامن باشید و از زنا، خوددارى نمایید. و زنانى را كه متعه [ازدواج موقت ]مى كنید، واجب است مهر آنها را بپردازید. و گناهى بر شما نیست در آنچه بعد از تعیین مهر، با یكدیگر توافق كرده اید. (بعداً مى توانید با توافق، آن را كم یا زیاد كنید.) خداوند، دانا و حكیم است.»
جواز تجدید فراش
«وَ اللَّهُ یُرِیدُ أَن یَتُوبَ عَلَیْكُمْ وَ یُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِیلُواْ مَیْلاً عَظِیمًا؛(194) خدا مى خواهد شما را ببخشد (و از آلودگى پاك نماید)، امّا آنها كه پیرو شهواتند، مى خواهند شما بكلى منحرف شوید.»
وجوب پرداخت اجرت استمتاع از زن
«الْیَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّیِّبَتُ وَ طَعَامُ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَ طَعَامُكُمْ حِلٌّ لَّهُمْ وَ الْمُحْصَنَتُ مِنَ المُؤْمِنَتِ وَ المُحْصَنَتُ مِنَ الَّذِینَ أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا ءَاتَیْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ مُحْصِنِینَ غَیرَ مُسَفِحِینَ وَ لَا مُتَّخِذِى أَخْدَانٍ وَ مَن یَكْفُرْ بِالْایمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَ هُوَ فِى الاَخِرَةِ مِنَ الخَسِرِینَ؛(195) امروز چیزهاى پاكیزه براى شما حلال شده و (همچنین) طعام اهل كتاب، براى شما حلال است و طعام شما براى آنها حلال و (نیز) آنان پاكدامن از مسلمانان، و آنان پاكدامن از اهل كتاب، حلالند هنگامى كه مهر آنها را بپردازید و پاكدامن باشید نه زناكار، و نه دوست پنهانى و نامشروع گیرید. و كسى كه انكار كند آنچه را باید به آن ایمان بیاورد، اعمال او تباه مى گردد و در سراى دیگر، از زیانكاران خواهد بود.»