قمار
هر نوع بازی، که در آن شرط کنند شخص برنده از کسی که بازی را باخته پول یا چیز دیگری بگیرد، قمار و حرام است، به جز در مسابقات اسب دوانی (سبق) و تیر اندازی (رمایه)(1291).
انجام مسابقه - ورزشی یا غیر آن - اگر همراه با حرام نباشد، از نظر اسلام بی اشکال و گاهی مطلوب و پسندیده است. آنچه موجب حرمت مسابقات می شود، معمولاً دو امر است:
1 - به کار گرفتن ابزار قمار در مسابقات.
2 - شرط برد و باخت و گرفتن چیزی از طرف مقابل(1292).
بنابراین، احکام مسابقات و بازیها را می توان اینگونه خلاصه کرد:
بازی
1 - با ابزار قمار - حرام، چه بدون برد و باخت و چه با آن.
2 - بدون ابزار قمار
1 - بدون برد و باخت - جایز.
2 - با برد و باخت - حرام(1293).
استفتاء
س 1 - بازی های سرگرم کننده ولی بدون شرط بندی؛ مانند شطرنج و تخته نرد و غیره، چگونه است؟
ج - بازی با آلات قمار، مطلقاً حرام است.
2 - اگر شطرنج، آلت قمار بودن خود را به کلی از دست داده باشد و چون امروزه، تنها به عنوان یک ورزش فکری از آن استفاده گردد، بازی با آن چه صورتی دارد؟
ج - بر فرض مذکور اگر برد و باختی در بین نباشد اشکال ندارد(1294).