آنچه در کیفیت دفن مستحب است:
1 - جنازه را در چند قدمی بر زمین بگذارند و تا سه مرتبه کم کم ببرند و در هر مرتبه زمین بگذارند و بردارند و در نوبت چهارم وارد قبر کنند.
2 - اگر میت مرد است در دفعه سوم طوری زمین بگذارند که سر او طرف پایین قبر باشد و در دفعه چهارم از طرف سر وارد قبر نمایند و اگر زن است در دفعه سوم طرف قبله قبر بگذارند و به پهنا وارد قبر کنند و در موقع وارد کردن جنازه پارچه ای روی قبر بگیرند.
3 - جنازه را به آرامی از تابوت بگیرند و وارد قبر کنند.
4 - بعد از آن که میت را در لحد گذاشتند، گره های کفن را باز کنند و صورت میت را روی خاک بگذارند و بالشی از خاک زیر سر او بسازند و پشت میت خشت خام یا کلوخی بگذارند که میت به پشت بر نگردد.
5 - غیر از خویشان میت، کسانی که حاضرند با پشت دست خاک بر قبر بریزند و بگویند: انا الله و انا الیه راجعون.
6 - دو چوب تر همراه میت در قبر بگذارند و بهتر آن است که از چوب نخل باشد و یکی را در سمت راست و دیگری را سمت چپ وی بگذارند.
7 - دعاهایی که برای دفن میت وارد شده است بخوانند و عقاید حقه را نیز به وی تلقین کنند(1205).
احکام شهید(1206)
1 - کسی که به امر معصوم (علیه السلام) یا نایب او به جبه جهاد برود و در میان نبرد کشته شود شهید است و غسل و حنوط و کفن از او ساقط است، بلکه با لباس خودش دفن می شود(1207).
2 - این حکم اختصاص به شهیدی دارد که در معرکه جان داده باشد، ولی اگر در میدان نبرد مجروح شود و پشت جبهه به شهادت برسد، غسل و حنوط و کفن از او ساقط نیست(1208).
3 - اگر شهید، لباس بر تن نداشته باشد، باید او را کفن کنند(1209).
وظایف صاحب عزا
1 - مستحب است انسان در مرگ خویشان؛ به خصوص در مرگ فرزند صبر کند.
2 - مستحب است در تشییع جنازه، پابرهنه باشد و ردا را بردارد یا به گونه ای دیگر که مناسب مصیبت دیده باشد، تا بین دیگران شناخته شود.
3 - مستحب است هر وقت به یاد میت می افتد، بگوید: انا لله و انا الیه راجعون.
4 - مستحب است برای میت قرآن بخوانند و سر قبر پدر و مادر از خداوند حاجت بخواهند.
5 - پس از رفتن کسانی که تشییع جنازه کرده اند، مستحب آیت ولی میت یا کسی که از طرف ولی اجازه دارد، دعاهایی که دستور داده شده به میت تلقین کند.
6 - احتیاط واجب آن است که در گریه بر میت صدا را خیلی بلند نکنند.
7 - پاره کردن یقه در مرگ غیر پدر و مادر جایز نیست.
8 - اگر مرد در مرگ زن یا فرزند یقه یا لباس خود را پاره کند، یا زن در عزای میت صورت خود را بخراشد، به طوری که خون بیاید یا موی خود را بکند، باید یک بنده آزاد کند یا به ده فقیر طعام بدهد، یا آنها را بپوشاند، و اگر نتواند، باید سه روز روزه بگیرد، بلکه اگر خون هم نیاید، بنابر احتیاط واجب باید به این دستور عمل کند(1210).