کیفیت دفن میت
1 - میت را طوری دفن کنند که بوی او بیرون نیاید، درندگان هم نتوانند بدنش را بیرون آورند.
2 - میت را باید در قبر به پهلوی راست، رو به قبله بخوابانند.
3 - اگر دفن میت، در زمین ممکن نباشد، می توانند به جای دفن، او را در بنا یا تابوت بگذارند.
4 - اگر کسی در کشتی بمیرد، چنانچه جسد او فاسد نمی شود و بودن او در کشتی مانعی ندارد، باید صبر کنند تا به خشکی برسند و او را در زمین دفن کنند، وگرنه باید در کشتی غسلش دهند و حنوط و کفن کنند و پس از نماز بر او، چیز سنگینی به پایش ببندند و او را به دریا بیندازند، یا او را در خمره بگذارند درش را ببندند و به دریا بیندازند و اگر ممکن است باید او را در جایی رها کنند که فوراء طعمه حیوانات نشود.
5 - اگر کسی در چاه بمیرد و بیرون آوردنش ممکن نباشد، باید در چاه را ببندند و همان چاه را قبر او قرار دهند. و اگر چاه از خود او نیست، صاحبت چاه را راضی کنند(1202).
مکانهایی که دفن میت جایز نیست:
دفن مسلمان در قبرستان کفار و دفن کافر در قبرستان مسلمان.
دفن مسلمان در جایی که بی احترامی به او باشد؛ مثلاً در محل زباله و خاکروبه.
در مکان غصبی.
در مسجد و مکانی که برای غیر دفن وقف شده است.
در قبر مرده دیگری که سبب نبش قبر شود(1203).
آداب دفن
آنچه در حفر و بنای قبر و محل آن مستحب است:
1 - قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود کنند.
2 - در زمینهای سخت برای قبر لحد در آورند؛ یعنی حفره ای به اندازه جسد در دیوار قبر، در سمت قبله در آورند.
3 - قبر را مربع یا مربع مستطیل بسازند.
4 - به اندازه چهار انگشت، قبر را از زمین بالا آورند.
5 - قبر را محکم بسازند که زود خراب نشود.
6 - نشانه ای روی قبر بگذارند که اشتباه نشود.
7 - اسم میت را بر سنگی یا لوحی بنویسند و بالای سر او روی قبر بگذارند.
8 - میت را در نزدیکترین قبرستان دفن کنند، مگر آن که قبرستان دورتر از جهتی بهتر باشد؛ مثل آن که مردمان خوب در آنجا دفن شده باشد، یا مردم برای فاتحه اهل قبور، بیشتر به آنجا بروند.
9 - اقوام و خویشان را نزدیک هم دفن کنند(1204).