چگونگی وصیت
با گفتار؛ یعنی وصیت خود را بگوید.
با نوشته ای که مقصود وصیت کننده را برساند.
با اشاره ای که مقصود را بفهماند(1166).
کسی که انسان به او وصیت می کند وصی نام دارد.
وصی باید مسلمان، عاقل، بالغ و مورد اطمینان باشد، بنابراین انسان نمی تواند فرزند غیر بالغ خود و یا کسی را که به او اطمینان ندارد، وصی خود قرار دهد(1167).
متن وصیتنامه
آنچه باید بر آنها وصیت کرد بدین شرح است:
1 - نماز و روزه های قضا شده (در صورتی که خودش نتواند آنها را به جا آورد) و چنانچه پسر بزرگ داد که پس از مرگ بر وی واجب می شود، باید به او اطلاع دهد.
2 - خمس و زکات و سایر بدهکاریها (در صورتی که نمی تواند بپردازد) چنانچه از خودش مال دارد و یا احتمال می دهد که کسی آنها را پرداخت می کند.
3 - اگر حج بر او واجب شده و نتواند آن را به جا آورد.
4 - اگر فرزندانش نیاز به سرپرست دارند که بدون سرپرست، اموالشان از بین می رود یا خودشان ضایع می شوند، باید برای آنها قیم امینی قرار دهد(1168).
وصیت مالی
وصیتی که انسان نسبت به اموالش دارد؛ یعنی مصرفی را برای آن مشخص کرده و یا گفته است که به کسی بدهند، چنانچه بیش از یک بر روی سه کل اموالش نباشد باید مطابق وصیت عمل کند و اگر بیش از یک بر روی سه اموال وی باشد، وصیت او در بیش از ثلث در صورتی صحیح است که ورثه او، حرفی بزنند یا کاری کنند که معلوم شود عملی شدن وصیت را اجازه داده اند و تنها ارضی بودن آنها کفی نیست. و اگر بعد از مردن او هم اجازه بدهند صحیح است(1169).