عقیقه
1 - عقیقه، گوسفند یا حیوان دیگری است که روزهای نخست تولد نوزاد، برای او قربانی می کنند.
2 - مستحب است برای نوزاد پسر، حیوان نر و برای نوزاد دختر، حیوان ماده عقیقه کنند.
3 - مستحب است عقیقه را روز هفتم انجام دهند و اگر از روز هفتم تاخیر افتاده، همچنان مستحب است، حتی اگر فرزند بالغ شد، مستحب است که بای خودش عقیقه کند.
4 - حیوانهای که می توان عقیقه کرد:
گوسفند.
گاو.
شتر.
همان حیوانهایی که می توان در حج قربانی کرد و همانها که از متعلقات زکات است.
5 - صدقه دادن پول حیوان به جای عقیقه کافی نیست و جای آن را نمی گیرد.
6 - مستحب است، پا و ران عقیقه را به ماما بدهند(1139).
7 - در عقیقه مخیرند بین اینکه گوشت خام یا پخته شده را تقسیم کنند، یا بپزند و عده ای از مومنین - حداقل ده نفی - را دعوت کنند(1140).
طلاق
طلاق در لغت به معنای آزاد کردن و در اصطلاح فقهی به معنای جدایی زن و شوهر از یکدیگر، با شرایط آن می باشد.
اسلام برای ازدواج، برقراری بنیان خانواده و دوام آن اهمیت بسیار زیادی قایل شده است و برای آن که از طلاقهای بی مورد جلوگیری شود، سفارشهای بسیاری درباره دقت در انتخاب همسر در آغاز و خوشرفتاری زن و شوهر در طول زندگی کرده است. و بعد از آن مراحل، اگر بر اثر برخی موانع و مشکلات چاره ای جز اجرای طلاق نبود، شرایط سنگینی قرار داده است، تا حتی المقدور، طلاق کمتر واقع شود و کانون گرم خانواده، با اندک کدورت و ناراحتی به هم نخورد.
شرایط طلاق
1 - مردی که زن خود را طلاق می دهد باید:
عاقل و بنابر احتیاط واجب بالغ باشد.
به اختیار خود طلاق دهد، او را بر طلاق مجبور نکرده باشند.
قصد طلاق داشته باشد، به شوخی صیغه طلاق را نگوید.
2 - زن، در وقت طلاق باید:
از حیض و نفاس پاک باشد(1141).
شوهرش در مدتی که از خون پاک شده یا در مدت حیض یا نفاس که پیش از این پاک بود با او آمیزش نکرده باشد.
همسر دائمی شوهرش باشد.
در ازدواج موقت طلاق نیست و جدا شدن زن و شوهر به تمام شدن مدت عقد است یا این که مرد مدت را به او ببخشد، به این ترتیب که بگوید: مدت را به تو بخشیدم. و شاهد گرفتن و پاک بودن از حیض لازم نیست(1142).
و اما صیغه طلاق:
باید عربی صحیح خوانده شود.
هنگام اجرای آن دو مرد عادل حاضر باشند و صیغه طلاق را بشنوند.