قسم خوردن
1 - اگر کسی به یکی از اسامی خداوند عالم؛ مانند خدا و الله قسم بخورد که کاری را انجام دهد یا ترک کند؛ مثلاً سوگند بخورد که روزه بگیرد یا سیگار نکشد، واجب است به آن عمل کند(1044).
2 - اگر عمداً به سوگندی که خورده است عمل نکند، باید کفاره بدهد و کفاره آن یکی از این سه چیز است:
آزاد کردن یک برده.
سیر کردن ده فقیر.
پوشاندن ده فقیر.
و اگر هیچکدام از اینها را نتواند انجام دهد، باید سه روز روزه بگیرد(1045).
3 - کسی که قسم می خورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مکروه است و اگر دروغ باشد، حرام و از گناهان بزرگ است(1046).
صدقه
صدقه عملی است مستحب که در آیات قرآن و روایات معصومین (علیهم السلام) تاکید بسیاری نسبت به آن شده و ثواب بی شماری برای آن بیان گشته است تا آنجا که فرموده اند: صدقه؛ در دنیا مانع پیشامدهای ناگوار و مرگهای ناگهانی است و در آخرت گناهان بزرگ را می زداید و حسابرسی قیامت را آسان می کند(1047).
احکام صدقه
1 - انسان باید در پرداخت صدقه قصد قربت داشته باشد؛ یعنی تنها برای رضای خدا بپردازد و از هر گونه ریا و خود نمایی بدور باشد(1048).
2 - پس گرفتن صدقه جایز نیست(1049).
3 - صدقه بر سید هم حلال است، گر چه زکات غیر سید بر آنها حرام است(1050).
4 - صدقه دادن به کافری که در حال جنگ با مسلمانان نباشد و به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یا امام (علیه السلام) دشنام نمی دهد، اشکال ندارد(1051).
5 - صدقه را بهتر است پنهانی بدهد، مگر آن که بخواهد دیگران هم تشویق شوند، ولی زکات بهتر است آشکارا داده شود(1052).
6 - گدایی کردن و رد کردن گدا (چیزی به او ندادن) هر دو مکروه است(1053).