امر به معروف و نهی از منکر
هر انسانی نسبت به کارهای ناپسندی که در جامعه انجام می پذیرد و کارهای نیک و پسندیده ای که ترک می شود، مسوولیت دارد، بنابراین اگر کار واجبی ترک شود، یا حرامی اتفاق بیفتد، سکوت و بی تفاوتی در مقابل آن جایز نیست، و تمام افراد جامعه باید برای بر پایی واجب و جلوگیری از حرام اقدام کنند، که این عمل، امر به معروف و نهی از منکر است.
اهمیت امر به معروف و نهی از منکر
در برخی از سخنان امامان معصوم (علیهم السلام) چنین آمده است:
امر به معروف نهی از منکر از مهمترین واجبات و شریفترین آنهاست(865).
واجبات دینی به سبب امر به معروف و نهی از منکر استوار می گردد(866).
اگر مردم امر به معروف و نهی از منکر را ترک کنند، برکت گرفته می شود و دعاها مستجاب نمی شود(867).
تعریف معروف و منکر
در احکام دین، به تمام واجبات و مستحبات معروف و به تمام محرمات و مکروهات منکر گفته می شود. بنابراین واداشتن افراد جامعه به انجام کارهای واجب و مستحب امر به معروف و بازداشتن آنها از کارهای حرام و مکروه نهی از منکر است.
امر به معروف و نهی از منکر، واجب کفایی است که اگر به قدر کفایت به انجام آن اقدام کنند، از دیگران ساقط می شود و اگر همه کس آن را ترک کرده باشند، چنانچه شرایط آن موجود باشد، همه آنها ترک واجب کرده اند(868).