دروغ بستن به خدا و پیغمبر
در تمام موارد زیر، دروغ بستن از روی عمد، به خدا، پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یا امام (علیه السلام) روزه را باطل می کند. و بنابر احتیاط واجب دروغ بستن به حضرت زهرا (علیها السلام) و سایر پیامبران (علیهم السلام) همین حکم را دارد:
- در امور دنیوی باشد یا اخروی.
- دروغ نسبت به اقوال آنان باشد یا افعال.
- با گفتار باشد یا نوشتار یا اشاره یا انجام کاری که از آن، نسبت دروغ فهمیده شود.
- به صراحت باشد یا کنایه.
- دروغ را خودش ساخته باشد یا دیگری.
- اخبار باشد یا پاسخ به سوال دیگری.
- دروغی که قبلاً گفته، تصدیق کند؛ یعنی بگوید آنچه گفته ام راست است.
- راستی که قبلاً گفته است، تکذیب کند.
در این موارد روزه باطل نیست:
اگر قصد راستگویی باشد و دروغ در آید.
اگر قصد دروغگویی داشته باشد و راست در آید.
بازگویی دروغی که دیگری ساخته یا گفته، بر وجه نقل و قول یا حکایت اشکال ندارد؛ مثلاً در حالی که روزه است بگوید: یزید گفت: لعبت هاشم بالملک فلا خر جاء ولا وحی نزل(714).
فرو بردن تمام سر در آب
1 - اگر روزه دار عمداً تمام سر را در آب مطلق فرو برد، روزه اش باطل می شود.
2 - احتیاط واجب آن است که سر را در گلاب فرو نبرد ولی در آبهای مضاف دیگر در چیزهایی که روان است اشکال ندارد.
3 - در این موارد روزه باطل نیست:
سهواً سر را زیر آب ببرد.
قسمتی از سر را زیر آب ببرد.
نصف سر را یکبار و نصف دیگری را بار دیگر در آب فرو برد.
بی اختیار در آب بیفتد.
شخص دیگری به زور سر او را در آب فرو برد.
شک کند تمام سر زیر آب رفته است یا نه(715)؟