نیت روزه
1 - روزه از عبادات است و باید برای انجام فرمان خداوند به جا آورده شود(696).
2 - انسان می تواند در هر شب ماه رمضان برای روزه فردای آن، نیت کند و بهتر است که شب اول ماه هم روزه همه ماه را نیت کند(697).
3 - در روزه واجب، نیت روزه نباید بدون عذر از اذان صبح تاخیر بیفتد(698).
4 - در روزه واجب، اگر به واسطه عذری؛ مانند فراموشی یا سفر، نیت روزه نکرده، اگر کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، تا ظهر می تواند نیت روزه کند(699).
5 - لازم نیست نیت روزه را به زبان بگوید همین قدر که برای انجام دستور خداوند عالم، از اذان صبح تا مغرب، کاری که روزه را باطل می کند انجام ندهد کافی است(700).
6 - وقت نیت روزه مستحبی، از اول شب است تا موقعی که به اندازه نیت کردن به مغرب مانده باشد که اگر تا این وقت، کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبی کند، صحیح است(701).
7 - کسی که برای به جا آوردن روزه میتی اجیر شده، اگر مستحبی بگیرد اشکال نداد، ولی کسی که روزه قضا یا روزه واجب دیگری دارد، نمی تواند روزه مستحبی بگیرد و چنانچه فراموش کرده باشد و قبل از ظهر یادش بیاید، می تواند نیت خود را به روزه واجب برگرداند و اگر بعد از ظهر یادش بیاید، روزه اش باطل است(702).
8 - اگر روزی را که شک دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، به نیت روزه قضا و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد آن ماه رمضان است باید نیت روزه رمضان کند و اگر بعد معلوم شود رمضان بوده، از رمضان حساب می شود(703).
استفتاء
س - آیا کسی که قضای روزه رمضان بدهکار است می تواند نذر کند و روزه نذر به جا آورد؟
ج - نمی تواند(704).
مبطلات روزه
روزه دار باید از اذان صبح تا مغرب از برخی کارها بپرهیزد و اگر پرهیز نکند، روزه اش باطل می شود، به مجموعه این کارها مبطلات روزه گفته می شود، که عبارتند از:
خوردن و آشامیدن.
دروغ بستن به خدا و پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و جانشینان آن حضرت (علیهم السلام).
رساندن غبار غلیظ به حلق.
فرو بردن تمام سر در آب.
قی کردن.
آمیزش.
استمناء.
باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح.
اماله کردن با چیزهای روان(705).