شرط سوم
1 - کسی که به مسافرت می رود، وقتی که به حد ترخص رسید باید نماز را شکسته بخواند؛ یعنی حداقل به مقداری دور شود که دیوارهای آنجا را نبیند و اذان آنجا را هم نشنود و چنانچه کمتر از این مقدار دور شود باید تمام بخواند(569).
2 - هرگاه شهر یا روستا در بلندی باشد که از دور دیده شود، یا به قدری گود باشد که اگر انسان کمی دور شود دیوار آن را نبیدند، کسی که از آن شهر یا روستا مسافرت می کند، وقتی به اندازه ای دور شود که اگر آن شهر و زمین هموار بود، دیوارش از آنجا دیده نمی شد، باید نماز را شکسته بخواند و نیز اگر پستی و بلندی خانه ها بیشتر از معمول باشد، باید ملاحظه معمول را بنماید(570).
3 - اگر از محلی مسافرت می کند که خانه و دیوار ندارد، وقتی به جایی برسد که اگر آن محل دیوار داشت، از آنجا دیده نمی شود، و اذان آنجا را نیز نمی شنود، باید نماز را شکسته بخواند(571).
4 - کسی که به سفر می رود، اگر به جایی برسد که اذان را نشنود ولی دیوار شهر را ببیند، یا دیوارها را نبیند و صدای اذان را بشنود، چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند، بنابر احتیاط واجب باید هم شکسته و هم تمام بخواند(572).
5 - مسافری که به وطنش بر می گردد، وقتی دیوار وطن خود را ببیند و صدای اذان آن را بشنود، باید نماز را تمام بخواند، ولی اگر به جایی می رود که می خواهد ده روز در آنجا بماند، بنابر احتیاط واجب، باید نماز را تاخیر بیندازد تا به منزل برسد، یا نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند(573).
شرط چهارم
اگر در بین راه از ادامه سفر منصرف شود:
پیش از رسیدن به چهار فرسخ، باید نماز را تمام بخواند.
بعد از رسیدن به چهار فرسخ 1 - بخواهد همانجا بماند و بعد از ده روز برگردد 2 - مردد شود که بماند یا برگردد 3 - بخواهد برگردد، باید نماز را شکسته بخواند. (574) نماز را تمام بخواند.
شرط پنجم
1 - کسی که می خواهد، در بین راه، پیش از پیمودن هشت فرسخ، از وطن خود عبور کند، یا ده روز در محلی بماند، باید نماز را تمام بخواند، چون با رسیدن به وطن یا جایی که ده روز می ماند، سفر تمام می شود و این سفر کمتر از هشت فرسخ است(575).
2 - اگر در سفر، پیش از رسیدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد یا جایی ده روز در محلی بماند، اگر باقیمانده سفر هشت فرسخ باشد، یا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد، باید در باقیمانده سفر، نماز را شکسته بخواند(576).