حکم گمان در نماز
در اصل نماز: حکم شک را دارد(545).
در رکعات نماز: حکم یقین را دارد(546).
در اجزاء و افعال نماز: در مواردی که با وظیفه شک مخالف است، بنابر احتیاط واجب، باید احتیاط کند؛ مثلاً اگر در حال قیام قبل از رفتن به سجده گمان به انجام رکوع دارد ولی یقین ندارد، رکوع را بجا می آورد و نماز را هم اعاده می کند(547).
نماز احتیاط
1 - در مواردی که نماز احتیاط واجب می شود؛ مثل شک بین 3 و 4، باید بعد از سلام نماز بدون آن که صورت نماز را بهم بزند یا مبطلی از مبطلات نماز را انجام دهد، برخیزد و بدون اذان و اقامه تکبیر بگوید و نماز احتیاط را بخواند(548).
فرق نماز احتیاط با نمازهای دیگر:
نیت آن را نباید به زبان آورد.
سوره و قنوت ندارد (هر چند دور رکعتی باشد).
حمد را باید آهسته بخواند (بنابر احتیاط واجب).
2 - اگر یک رکعت نماز احتیاط واجب باشد، پس از سجده ها، تشهد می خواند و سلام می دهد و اگر دو رکعت واجب شده باشد، نباید در رکعت تشهد و سلام بخواند، بلکه باید یک رکعت دیگر هم (بدون تکبیره الاحرام) بخواند و در پایان رکعت دوم تشهد خوانده، سلام می دهد(549).
3 - اگر پس از سلام نماز، نماز را عمداً یا سهواً نخواند، بنابر احتیاط واجب باید نماز احتیاط را بخواند و نماز را هم اعاده کند(550).