شک در اجزای نماز
(1) اگر در انجام جزئی از اجزای نماز شک کند؛ یعنی نمی داند آن جزء را به جا آورده است یا نه، اگر جزء بعدی را شروع نکرده است؛ یعنی هنوز از محل آن جزء نگذشته است؛ باید آن را بجا آورد. ولی اگر بعد از داخل شدن در جزء بعدی شک پیش آمده است؛ یعنی از محل آن گذشته است؛ به چنین شکی اعتنا نمی شود و نماز را ادامه می دهد و صحیح است؛ مثلاً اگر پس از سجده قبل از شروع کردن تشهد، شک کند یک سجده به جا آورده یا دو سجده، باید یک سجده دیگر بجا آورده ولی اگر تشهد را شروع کرده باشد، لازم نیست سجده دیگری انجام دهد و نماز را ادامه می دهد و صحیح است(530).
(2) اگر در صحت جزئی از نماز شک کند؛ یعنی نمی داند جزئی که بجا آورده، صحیح انجام شده یا نه، بنا می گذارد بر صحیح بودن آن و نماز را ادامه می دهد و صحیح است؛ مثلاً در صحت کلمه یا آیه ای که خوانده است شک می کند، به شک خود اعتنا نمی کند و نماز را ادامه می دهد و صحیح است.
شک در رکعات