احکام آب قلیل
1 - آب قلیل با برخورد به نجاست، نجس می شود (روی چیز نجس ریخته شود یا چیز نجس به آن برسد)(279).
2 - اگر آب قلیل از بالا با فشار بر چیز نجس بریزد، مقداری که به شی ء نجس می رسد، نجس است و هر چه بالاتر از آن است پاک می باشد؛ مثلاً با آفتابه، آب را بر شی ء نجس بریزد(280).
3 - اگر آب قلیل از پایین با فشار به بالا رود؛ مانند فواره، اگر نجاست به قسمت بالای آن برسد، پایین نجس نمی شود و اگر نجاست به پایین برسد، بالا هم نجس می شود(281).
4 - آب قلیلی که برای بر طرف کردن عین نجاست روی چیز نجس ریخته می شود و از آن جدا می گردد نجس است و باید از آبی که بعد از برطرف شدن عین نجاست برای تطهیر چیز نجس روی آن می ریزند و از آن جدا می شود اجتناب کنند(282).
احکام آب کر، جاری و چاه
1 - تمام اقسام آبهای مطلق - بجز آب قلیل - تا زمانی که بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد پاک است و هر گاه بر اثر برخورد با نجاست، بو یا رنگ یا مزه نجاست بگیرد نجس می شود، بنابراین، آب جاری، چاه، کر و حتی باران در این حکم مشترکند(283).
2 - آب لوله های ساختمانها، که متصل به منبع کر می باشد، در حکم آب کر است(284).
برخی از خصوصیات باران
اگر بر چیز نجسی که عین نجس در آن نیست یکبار ببارد پاک می شود.
اگر بر فرش لباس نجس ببارد پاک می شود و فشار لازم ندارد.
اگر بر زمین نجس ببارد پاک می شود.
هرگاه باران در جایی جمع شود، اگر چه کمتر از کر باشد، چنانچه تا موقعی که باران می بارد چیز نجسی را در آن بشویند، البته تا زمانی که بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته است، پاک است(285).