چند مساله:
1 - کسی که وضو ندارد نباید جایی از بدن خود را به این نوشته ها برساند:
خط قرآن، ولی ترجمه آن اشکال ندارد.
اسم خداوند به هر زبانی نوشته شده باشد، مانند: الله، خدا، God.
نام پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) امامان (علیهم السلام) و حضرت زهرا (علیهم السلام) (بنابر احتیاط واجب)(129).
2 - در حرام بودن مس قرآن بدون طهارت بین این موارد فرقی نیست:
با دست باشد یا سایر اجزای بدن (بجز مو).
ابتدای به مس باشد یا ادامه آن، بنابراین اگر دست او بر خط قرآن بود و متوجه شد ولی دست را برنداشت مرتکب حرام شده است.
خطا: معمول و متعارف باشد و یا متعارف نباشد؛ مثل خط کوفی.
نوشته به قلم باشد یا چاپ یا گچ یا غیر آن.
نوشته برجسته باشد یا گود؛ مانند سنگ قبر.
حرفی است که خوانده می شود یا خوانده نمی شود مانند الف در قالوا.
نوشته قرآنی در قرآن باشد یا در غیر قرآن، مثلاً آیه ای یا کلمه ای از قرآن در کتابی نوشته شده باشد. و یا حتی مثلاً نصف کلمه را بریده باشند.
آنچه قرآن بر آن نوشته شده، فرقی نیست بین این که، کاغذ باشد یا چوب و سنگ یا لباس یا دیوار و مانند آن.
بطور عادی نوشته شده یا برعکس؛ مثل یا ایها الذین
حروف عربی باشد یا غیر آن؛ مثلاً AllAH یا MOHAMMAD.
کلمات قرآنی نیکو باشد؛ مانند مومن، صبر، یا کلمات ناپسند؛ مانند ابلیس، شیطان و کافر(130).
3 - مس در موارد زیر حرام نیست:
مس خطوط قرآن با مو گرچه احتیاط مستحب ترک آن است.
مس از پشت شیشه یا پلاستیک، که در واقع مس خطوط نمی باشد.
مس مابین حروف و فضای خالی درون حروف؛ مانند فضای ح ن و...
مس ورق قرآن و حواشی و مابین سطور و جلد آن (گرچه مکروه است).
ترجمه قرآن به هر لغتی باشد. مگر اسم خداوند که بر هر لغتی باشد مس آن برای کسی که وضو ندارد حرام است؛ مانند خدا، GOd(131).
4 - کلماتی که مشترک بین لغات قرآن و غیر آن است، اگر قصد نویسنده، کلمه قرآنی بوده است، مس آن جایز نیست و اگر قصد او قرآن نبوده جایز است(132).
5 - مس آرم جمهوری اسلامی ایران بدون طهارت بنابر احتیاط واجب جایز نیست(133).