درس (9) وضوی جبیره ای
دوایی که بر زخم می زنند و چیزی که با آن زخم یا عضو شکسته را می بندند، جبیره نام دارد.
1 - شخصی که بر اعضای وضویش زخم یا شکستگی است، اگر بتواند به طور معمول وضو بگیرد، باید چنین کند (114)؛ مثلاً:
- روی زخم باز است و آب برای آن ضرر ندارد.
- روی زخم بسته است ولی باز کردن آن امکان دارد و آب ضرر ندارد.
2 - چنانچه زخم بر صورت یا دستهاست و روی آن باز است و آب ریختن روی آن ضرر دارد، اگر اطراف آن را بشوید کافی است(115).
3 - اگر زخم یا شکستگی در جلوی سر یا روی پاها است (محل مسح) و روی آن باز است، چنانچه نتواند آن را مسح کند، باید پارچه پاکی روی آن بگذارد و روی پارچه را باتری آب وضو که در دست مانده، مسح کند و اگر گذاشتن پارچه ممکن نباشد، باید به جای وضو تیمم کند و بهتر است یک وضو بدون مسح هم بگیرد(116).
چند مساله:
1 - کسی که نمی داند وظیفه اش وضوی جبیره ای است یا تیمم بنابر احتیاط واجب باید هر دو را انجام دهد(117).
2 - کسی که در کف دست و انگشتها جبیره دارد و در موقع وضو، دست تر روی آن کشیده است، می تواند سر و پا را با همان رطوبت مسح کند، یا از جاهای دیگر وضو رطوبت بگیرد(118).
3 - اگر در صورت و دستها چند جبیره باشد، باید بین آنها را بشوید و اگر جبیره ها در سر یا روی پاها باشد باید بین آنها را مسح کند و در جاهایی که جبیره است باید به دستور جبیره عمل کند(119).
4 - مقدار جبیره و وظیفه وضو گیرنده
1 - اگر جبیره تمام اعضای وضو را گرفته باشد، باید تیمم کند.
2 - اگر جبیره، بعضی از اعضای وضو را گرفته باشد، مثل تمام صورت یا تمام یک دست، باید وضوی جبیره ای بگیرد.
3 - اگر جبیره، بیشتر اعضای وضو را گرفته باشد، بنابر احتیاط واجب باید وضوی جبیره بگیرد و تیمم هم انجام دهد.
4 - اگر جبیره بیش از حد معمول اطراف زخم را پوشانده باشد و برداشتن آن ممکن نباشد، باید وضوی جبیره بگیرد و بنابر احتیاط واجب، تیمم هم بنماید(120).