شستن صورت و دستها
1 - مقدار واجب در شستن صورت و دستها، همان است که گذشت، ولی برای آن که یقین کند مقدار واجب را شسته، باید کمی از اطراف آن را هم بشوید(63).
2 - بنابر احتیاط واجب، باید صورت و دستها را از بالا به پایین شست و اگر از پایین به بالا بشوید وضو باطل است(64).
3 - اگر صورت یا دست کسی کوچکتر از صورت و دست معمولی باشد، یا بر پیشانی او مو روییده و یا جلو سر او مو ندارد، باید همان مقداری که مردمان معمولی می شویند، بشوید(65).
4 - اگر صورت و دست کسی، هر دو بر خلاف معمول باشد ولی متناسب با هم است، لازم نیست ملاحظه معمول را بنماید بلکه باید همانگونه که در اعمال وضو بیان شد، وضو بگیرد(66).
5 - اگر پوست صورت از لای موها (ریش - ابرو) پیدا باشد، باید آب را به پوست برساند و اگر پیدا نباشد، شستن مو کافی است و رساندن آب به زیر مو لازم نیست(67).
6 - اگر شک کند، که پوست صورت از لای مو پیداست یا نه؟ بنابر احتیاط واجب باید مو را بشوید و آب را به پوست هم برساند(68).
7 - شستن داخل بینی و دهان و مقداری از لب و چشم که هنگام بستن دیده نمی شود، واجب نیست. ولی برای آن که یقین کند از جاهایی که باید شسته شود چیزی باقی نمانده، واجب است مقداری از آنها را هم بشوید(69).
8 - پوست یا گوشتی که از اعضای وضو بریده شده - اگر کاملاً قطع شده باشد، باید زیر آن (جای آن) شسته شود - و در صورتی که به عضو متصل است باید آنهم شسته شود و هر مقدار از جای آن که ظاهر شده بشوید(70).
9 - تاولهای که مثلاً بر اثر سوختگی بر پوست ظاهر شده تا زمانی که باقی است، شستن ظاهر (روی) آن کافی است، هر چند پوسته آن سوراخ شده باشد و چنانچه قسمتی از آن کنده شده، شستن همان مقداری که از پوست ظاهر شده کافی است و کندن مابقی، یا رساندن آب به زیر آن لازم نیست، ولی اگر به گونه ای است که پوست گاهی بر بدن می چسبد و گاه جدا می شود باید زیر آن هم شسته شود(71).
10 - پوسته ای که در حال بهبودی زخم روی آن بسته شده و مانند پوست بدن می باشد، کندن آن لازم نیست و شستن ظاهر آن کافی است. هر چند کندن آن راحت باشد، اما دوایی که بر زخم خشکیده است اگر برداشتن آن راحت است باید بردارد و اگر برداشتن آن ممکن نیست حکم جبیره را دارد که به تفصیل در احکام وضوی جبیره ای خواهد آمد(72).
11 - تکرار در شستن اعضای وضو:
بار اول: واجب
بار دوم: جایز
بار سوم: بدعت و حرام
12 - مقصود از شستن، آب و ریختن نیست، بلکه شستن کامل است؛ یعنی اگر یکبار بطور کامل به نیت وضو تمام صورت با دست را بشوید و بار دیگر هم بطور کامل بشوید، بار سوم آن حرام می باشد. بنابر این اگر چندین مرتبه هم آب بریزد ولی به تمام جاهای عضو نرسد یکبار محسوب نمی شود. و اگر با یکبار ریختن، یا یکبار فرو بردن در آب، تمام عضو را فرا گیرد. یک بار شستن به حساب می آید(73).
13 - سه بار شستن اعضای وضو (به نیت وضو) علاوه بر آنکه بدعت و حرام است، گاهی اوقات موجب بطلان وضو هم می شود و آن در صورتی است که آب مسح، از آب شستن سوم باشد، چون مسح باید با آب وضو انجام شود(74).
مسح سر
1 - جای مسح: یک قسمت از چهار سر که بالای پیشانی (جلوی سر).
2 - مقدار واجب مسح: هر قدر باشد کافی است (به مقدار که اگر کسی ببیند بگوید مسح کرد).
3 - احتیاط مستحب: به پهنای سه انگشت بسته و طول یک انگشت.
4 - مسح با دست چپ: جایز است.
5 - لازم نیست مسح بر پوست سر باشد، بلکه بر موی جلوی سر هم صحیح است، مگر موی سر انسان به قدی بلند باشد که هنگام شانه زدن، به صورتش بریزد، که باید پوست سر یا قسمت پایین (بیخ) مو را مسح نماید.
6 - مسح بر موی جاهای دیگر سر صحیح نیست، هر چند بر محل مسح جمع شده باشد.
7 - مسح سر لازم نیست از بالا به پایین باشد(75).
مسح پا
1 - جای مسح: روی پا است.
2 - مقدار واجب مسح: طول؛ از سر انگشت تا بر آمدگی روی پا.
عرض؛ هر اندازه باشد کافی است هر چند به قدر یک انگشت باشد.
3 - احتیاط مستحب آن: همه روی پا.
4 - پای راست را باید قبل از پای چپ مسح کند، ول لازم نیست پای راست را با دست راست و پای چپ را با دست چپ مسح کند(76).