الف: زیبایی ها و لطافت ها
شوهر با پیمان ازدواج تمام زیبایی ها، دلبریها، طنازیها، خوشمزگیها و همه لطافت ها و ظرافت های زن را مالک می گردد و زن دیگر خود را امانتدار شوهر می داند، بنابراین باید نسبت به مردان دیگر جداً اجتناب کند.
شوهر نمی تواند ببیند که مردان دیگری به همسرش نگاه آلوده می کنند یا با او بگوید و بخندد و شوخی کند و چنین عملی را تجاوز به حق مشروع خویش می داند.
شوهر اگر ببیند که همسرش زیبایی هایش را در معرض دید مردان بیگانه قرار می دهد بسیار ناراحت می شود، همیشه پریشان خاطر و بدبین است. و محبت و صفایش نسبت به خانواده تدریجا کم می شود.(202)
ب: اسرار زندگی
صفا و صمیمیت و یکرنگی و یکدلی که بر روابط زن و شوهر حاکم است شوهر را وا می دارد که تمام یا بیشتر اسرار خود را با همسرش در میان بگذارد و به او سفارش کند که اینها را به کسی نگوید. شرط صفا و دوستی در این است که زن راز نگه دار باشد و در این زمینه نیز در امانتداری کوتاهی نکند.
ج: اموال و دارایی
خانه و اموال و دارایی شوهر به امانت در دست زن قرار می گیرد. همسر باید مقررات و احکام امانت داری را مراعات کند و در حفظ و نگهداری آنها بکوشد و از اسراف و زیاده روی در مصرف بپرهیزد، و از هرگونه تصرفی که بدون رضایت شوهر است دوری کند و با رضایت شوهر در اموال او تصرف کند.