ذکر رکوع
سبحان ربی العظیم و بحمده؛
پروردگار بزرگم را منزه می دانم و می ستایم.
ذکر سجده
سبحانه ربی الاعلی و بحمده؛
پروردگار بلند مرتبه ام را منزه می دانم و می ستایم.
نمازگزار پس از آن همه عظمت و بزرگی خدا، خود را کوچک و بی مقدار و بلکه هیچ می یابد و در برابر عظمت او خم می شود (رکوع) و آنگاه به زمین می افتد (سجده) و زبان به تسبیح او می گشاید.
او خدا را منزه از هر عیب و نقص می یابد، پس از آن باز به حمد و ستایش رو می آورد.
او دریافته است که خداوند حقیقت بی کران است که از فهم و درک او بالاتر است و باید تنها در برابر عظمت او سر فرود آورد. او دیگر در برابر غیر خدا و طاغوت ها کرنش نخواهد کرد.
قنوت
ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخرة حسنه و قنا عذاب النار؛(88)
پروردگارا، در دنیا و آخرت به ما نیکی عطا کن و ما را از عذاب آتش (دور) نگه دار.
در هنگام قنوت دست ها را بالا می آوریم و به عنوان عرض نیاز و اظهار تهیدستی و امید به عطای خدا، آنها را در مقابل صورت قرار می دهیم. در قنوت هر دعایی را می توان خواند ولی بهتر است دعایی را برگزینیم که همگانی باشد مثل دعای ربنا آتنا، که در قرآن آمده است.
ما در این دعا از خدا می خواهیم همه نیکی ها و خوبی های دنیا را و هم نیکی ها و خوبی های آخرت را به ما عطا کند.
چرا که گرفتن دنیا و رها کردن آخرت خطاست، همینطور گرفتن آخرت و رها کردن دنیا نیز خطاست. دنیا، مزرعه آخرت است و با نیکی ها و حسنات دنیا می توان آخرت خود را آباد کرد.
در پایان از خدا می خواهیم که ما را از آتش جهنم برهاند.