شناسایی مرجع تقلید
از راه های زیر می توان مرجع تقلید خود را شناخت:
1- خودمان عالم دینی هستیم و قدرت شناسایی مرجع تقلید را داریم.
2- دو تن از عالمان عادل که توان تشخیص دارند او را به ما معرفی کنند؛ البته به شرط آنکه دو عالم عادل دیگر برخلاف آن دو، نظر ندهند.
3- گروهی از عالمان دینی که از عهده تشخیص مرجع تقلید برمی آیند او را به ما معرفی کنند و ما به گفته آنان اطمینان پیدا کنیم.(7)
بنابراین اگر تا کنون در انتخاب مرجع تقلید مشکلی داشته ایم یا بدون تقلید، عمل می کرده ایم اینک از راه هایی که گفته شد باید مرجع تقلید خود را شناسایی کنیم و تکلیف خود را نسبت به اعمالی که تاکنون انجام داده ایم از او جویا شویم.
فراگیری مسائل دینی
انسان نباید در فراگیری مسائل دین کوتاهی کند بلکه واجب است مسائلی که غالبا به آنها نیاز دارد، فرا بگیرد.
امام صادق علیه السلام از پیامبر صلی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود:
اف لکل مسلم لا یجعل فی کل جمعة یوما یتفقه فیه امر دینه و یسال عن دینه.(8)
وای بر هر مسلمانی که در هفته (لااقل) یک روز را برای فهم مسائل دینی و پرسش از آنها قرار نمی دهد.
صادقانه با احکام
پس از انتخاب مرجع تقلید و فراگیری احکام مورد نیاز، باید صادقانه آنها را به کار بندیم. چه بسا فلسفه حکمی برای ما معلوم نباشد یا عمل به آن مطابق با میل ما نباشد، ما به حکم عقل و دین موظفیم آن حکم را در زندگی به کار بندیم؛ چرا که مرجع تقلید با ویژگی هایی که دارد تمام توان خود را برای استنباط آن حکم به کار گرفته است و از روی صداقت و امانت بی هیچ اضافه و کاستی آن را برای ما بیان داشته است. بندگان شایسته خدا همیشه در برابر احکام الهی سراپا تسلیم بوده اند یکی از یاران امام صادق علیه السلام به ایشان عرض کرد: به خدا سوگند اگر اناری را دو نیم کنی و بگویی نیمی از آن حلال و نیمی دیگرش حرام است؛ من گواهی می دهم آنچه را حلال دانسته اید حلال است و آنچه را حرام دانسته اید حرام است. امام عقیده پاک و زلال او را آفرین گفت: خدا تو را رحمت کند، خدا تو را رحمت کند !(9)