دعاى هفدهم
وَکَانَ مِن دُعَائِهِ (عَلَیهِ السَّلَامُ)
اِذَا ذُکِرَ الشَّیْطَانُ فَاسْتَعَاذَ مِنْهُ وَمِنْ عَدَاوَتِهِ وَکَیْدِهِ
از دعاهاى آن حضرت است هنگامى که به یاد شیطان مى افتاد، با این دعا از او و از دشمنى و مکرش به خداوند پناه مى برد
دعا در یک نگاه
از آن جا که در دشمنى شیطان با انسان شک و تردیدى نیست و وسوسه ها و وعده و وعیدهایش یکى از عوامل مهم گناه و لغزش انسان است، امام (علیه السلام) در این دعا به خدا پناه مى برد از این که در دام شیطان قرار بگیرد و یکى از عوامل نجات از چنگال شیطان را پناه بردن به عبادت ها مى شمرد و از خدا مى خواهد که به همان اندازه که شیطان گمراه است ما را اهل هدایت قرار دهد.
درضمن، تعبیر «حکومت شیطان بر انسان» را به کار مى برد که نشان مى دهد گاهى تسلط شیطان بر انسان ها به اندازه تسلط یک حاکم زورمند بر یک محکوم ناتوان مى شود.
امام (علیه السلام) اضافه بر این که خود را از شر شیطان در پناه خدا قرار مى دهد تقاضا
473
دارد همه فرزندان، پدر، مادر، بلکه همه موحدان و مؤمنان دنیا از خطرات و وسوسه هاى او در امان باشند.
و از آن جا که ممکن است بعضى خیال کنند که شیطان چگونه مى تواند به تنهایى این همه افراد را گمراه کند، به لشکریان شیطان اشاره مى کند که او تنها نیست، لشکرى دارد که در دنیا منتشر شده اند و کار آن ها گمراه ساختن و اغواى مردم است.
البته نباید فراموش کرد که این دعا علاوه بر تقاضا از خداوند براى در امان بودن از شر شیطان، پیام هایى هم دارد از جمله این که ما هرگز از وسوسه هاى او غافل نشویم و همیشه او را به خود نزدیک بدانیم، دام هاى رنگارنگ و گوناگونش را فراموش نکنیم و نه تنها مراقب خویشتن، بلکه مراقب فرزندان و نزدیکان و دوستان و سایر برادران دینى خود نیز باشیم.
474
بخش اول
1. اللَّهُمَّ اِنَّا نَعُوذُ بِکَ مِنْ نَزَغَاتِ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ وَکَیْدِهِ وَمَکَایِدِهِ، وَمِنَ الثِّقَةِ بِأَمَانِیِّهِ وَمَوَاعِیدِهِ وَغُرُورِهِ وَمَصَایِدِهِ.
2. وَأَنْ یُطْمِعَ نَفْسَهُ فِی اِضْلالِنَا عَنْ طَاعَتِکَ، وَامْتِهَانِنَا بِمَعْصِیَتِکَ، أَوْ أَنْ یَحْسُنَ عِنْدَنَا مَا حَسَّنَ لَنَا، أَوْ أَنْ یَثْقُلَ عَلَیْنَا مَا کَرَّهَ اِلَیْنَا.
3. اللَّهُمَّ اخْسَأْهُ عَنَّا بِعِبَادَتِکَ، وَاکْبِتْهُ بِدُءوبِنَا فِی مَحَبَّتِکَ، وَاجْعَلْ بَیْنَنَا وَبَیْنَهُ سِتْراً لا یَهْتِکُهُ، وَرَدْماً مُصْمِتاً لا یَفْتُقُهُ.
ترجمه
1. خداوندا! ما به تو پناه مى بریم از وسوسه هاى شیطان رجیم (رانده شده درگاه تو) و از حیله و مکرهایش و از اعتماد کردن به آرزوهاى دور و دراز و وعده ها (ى بى پایه) و فریب و دام هایش.
2. (خداوندا! به تو پناه مى بریم) از این که شیطان براى گمراه کردن ما از مسیر طاعت تو به طمع بیفتد و ما را با معصیتت خوار سازد یا آنچه (از زشتى ها) مى خواهد، در نظر ما نیکو جلوه دهد یا انجام آنچه او درباره ما ناخوشایند مى دارد بر ما سنگین شود (و به این وسیله از اطاعت تو بازمانیم و به معصیتت روى آوریم).
3. خداوندا! به وسیله عبادتت، او را از ما دور ساز و با تلاش و استمرار در محبت خود، او را از ما بازدار و در میان ما و او حجابى قرار ده که هرگز نتواند آن را از میان بردارد و سدّى محکم که هیچ گاه نتواند آن را بشکافد.
475