دعا براى پدر و مادر
(رَّبِّ اغْفِرْ لِى وَلِوَالِدَىَّ وَلِمَنْ دَخَلَ بَیْتِى مُؤْمِنآ وَلِلْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلاَ تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلاَّ تَبَارآ)
پروردگارا! مرا، و پدر و مادرم و همه کسانى را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان با ایمان را بیامرز؛ و ستمکاران را جز هلاکت میفزا!». (سوره نوح، آیه 28)
تفسیر :
در آخرین آیه این سوره نوح براى خودش و کسانى که به او ایمان آورده بودند، چنین دعا مى کند: «پروردگارا! مرا بیامرز، همچنین پدر و مادرم، و تمام کسانى را که با ایمان وارد خانه من شدند، و تمام مؤمنین و مومنات را، و ظالمان را جز هلاکت میفزا» (رَبِّ اغْفِرْ لِى وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِىَ مُوْمِنًا وَ لِلْمُوْمِنِینَ وَالْمُوْمِنَاتِ وَ لاَ تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلاَّ تَبَارًا).(223)
این طلب آمرزش، براى این است که نوح مى خواهد بگوید: گرچه من صدها سال تبلیغ مستمر داشتم، و هر گونه زجر و شکنجه را در این راه تحمل کردم، اما چون ممکن است ترک اولایى در این مدت از من سر زده باشد، من از آن هم تقاضاى عفو مى کنم، و هرگز خود را در پیشگاه مقدست تبرئه نمى نمایم.
و چنین است حال «اولیاء اللّه» که بعد از آن همه زحمت و تلاش در راه خدا، باز هم خویش را مقصر مى دانند، و هرگز گرفتار غرور و خود بزرگ بینى نمى شوند، نه همچون افراد کم ظرفیت که با انجام یک کار کوچک، چنان مغرور مى شوند که گویى از خداوند طلبکارند!.
نوح، در حقیقت براى چند نفر طلب آمرزش مى کند :
«اول» براى خودش، مبادا قصور و ترک اولایى از او سر زده باشد.
«دوم» براى پدر و مادرش، به عنوان قدردانى و حق شناسى از زحمات آنان.
«سوم» براى تمام کسانى که به او ایمان آوردند هر چند کم بودند، و سپس همراه او سوار بر کشتى شدند که آن کشتى نیز خانه نوح بود.
«چهارم» براى مردان و زنان باایمان در تمام جهان و در تمام طول تاریخ، و از اینجا رابطه خود را با مؤمنان سراسر عالم در تمام دوران بر قرار مى سازد.
ولى در پایان باز تأکید بر نابودى ظالمان مى کند، اشاره به اینکه آنها به خاطر ظلمشان مستحق چنین عذابى بودند (ر.ک: ج 25، ص 98 و 99).
حرمت مقاربت با زنان در عادت ماهیانه
(وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِى الْمَحِیضِ وَلاَ تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمْ اللهُ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ * نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لاِنفُسِکُمْ وَاتَّقُوا اللهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاَقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ)
و از تو، درباره حیض (و عادت ماهیانه) سؤال مى کنند، بگو: «مایه ناراحتى و آلودگى است؛ ازاین رو در حال حیض، از زنان کناره بگیرید. و با آنان نزدیکى نکنید، تا پاک شوند. و هنگامى که پاک شدند، آن گونه که خدا به شما فرمان داده است، با آنان آمیزش کنید! چرا که خداوند، هم توبه کنندگان را دوست دارد، و هم پاکان را». * زنان شما، محلّ بذرافشانى شما هستند؛ پس هر زمان که بخواهید، مى توانید با آنها آمیزش کنید. و(با پرورش فرزندان صالح، اثر نیکى) براى خود، از پیش بفرستید. و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد. و به مؤمنان، بشارت ده! (سوره بقره، آیات 222-223)