آثار جهاد
1. آمرزش گناهان: قال رسول اللَّه صلى الله علیه وآله وسلم: «و من خرج مرابطاً فى سبیل اللَّه او مجاهداً فله به كل خطوة سبع مأة الف حسنة و یمحى عنه سبع مأة الف سیئة و یرفع عنه سبع مأة الف درجة»(333) كسى كه به عنوان مرزدارى و پاسدارى در راه خدا یا به عنوان شركت در جهاد از منزل بیرون رود، در برابر هر قدمى كه بر مى دارد، خداوند هفتصد هزار حسنه براى او منظور مى دارد و هفتصد هزار گناه او را از بین مى برد و نیز هفتصد هزار درجه به او مرحمت مى كند.
2. استجابت دعا: قال الصادق علیه السلام: «ثلثة دعوتهم مستجابة الحاج فانظروا بما تخلفونه و الغازى فى سبیل اللَّه فانظروا كیف تخلفونه و المریض فلا تعرضّوه»(334)
دعاى سه دسته مستجاب است:
الف: زوّارخانه خدا، پس بنگرید چگونه با خانواده آنان رفتار مى كنید.
ب: رزمنده در راه خدا، پس بنگرید چگونه جانشین او خواهید بود در صورتى كه او در جبهه است.
ج: مریض، سعى كنید او را ناراحت نسازیدو متعرّض او نشوید.
3. شفاعت: قال رسول اللَّه صلى الله علیه وآله وسلم: ثلاث یشفعون الى اللَّه عزوجل فیشّفعون الانبیاء ثم العلماء ثم الشهداء»(335) سه دسته از شفاعت كنندگان هستند كه شفاعت آن ها نزد خداوند پذیرفته مى شود: انبیا، علما، شهدا.
4. رفتن به بهشت: قال رسول اللَّه صلى الله علیه وآله وسلم: «الا انّ اللَّه عزوجل لیدخل با لسّهم الواحد ثلاثة الجنة عامل الخشبة و القوىّ به فى سبیل اللَّه والرامى فى سبیل اللَّه»(336) خداوند متعال به خاطر یك تیر (و گلوله) سه نفر را داخل بهشت مى كند: سازنده، مهیا كننده، و تیرانداز. قال على علیه السلام: «ان الجهاد باب من ابواب الجنة فتحه اللَّه لخاصة اولیائه»(337) جهاد درى از درهاى بهشت است كه خداوند براى اولیاى مخصوص خود گشوده است.
امر به معروف و نهى از منكر
یكى از روش هاى مفید در تربیت را قرآن امر به معروف ونهى از منكر مى داند. امربه معروف كه عبارت است از طلب و درخواست انجام امور و كارهاى خیر، بیش از موعظه ونصیحت وحتى وصیت، در قرآن مورد تأكید قرار گرفته و جزء واجبات است و همچنین نهى از منكر یعنى جلوگیرى از كارهاى زشت و اعمال ناروا كه از فرایض و واجبات اسلام شمرده شده است.
امر به معروف و نهى از منكر در قرآن
1. قرآن مهم ترین رسالت انبیا را در دو امر خلاصه مى كند: اوّل: دعوت به عبادت و پرستش خداوند كه بزرگ ترین معروف هاست. دوّم: پرهیز از اطاعت طاغوت ها «وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِی كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ »(338)
2. قرآن كریم امر به معروف و نهى از منكر را از اوصاف پیامبر اكرم و برخى از اهل كتاب و مجاهدان راستین و از خصلت هاى برجسته مؤمنان و از نشانه هاى حكومت اسلامى مى داند.
الف: پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله وسلم: « یَأْمُرُهُم بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنكَرِ »(339)
ب: برخى از اهل كتاب: « لَیْسُوا سَوَاءً مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ... وَیَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ »(340)
ج: مجاهدان راستین: « إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ... الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ »(341)
د: مؤمنان: « وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ ۚ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ »(342)
ه: نشانه حكومت اسلامى: « الَّذِینَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ »(343)
3. امر به معروف و نهى از منكر توسط كودكان: « یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَاةَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنكَرِ »(344)حضرت لقمان به فرزندش مى گوید: نماز را به پا دار و امر به معروف و نهى از منكر كن.