شیوه موعظه
طریقه و شیوه موعظه كردن، در قرآن بیان شده است. وقتى موسى و هارون مأمور شدند كه براى ارشاد و هدایت فرعون بروند؛ به آن ها گفته شد: «فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَكَّرُ أَوْ یَخْشَىٰ»(144) یعنى وقتى با فرعون روبرو شدید با او به نرمى سخن بگویید شاید متذكّر شود و از عاقبت كار خود بترسد.
نیاز به موعظه در تمام عمر
از نظر قرآن كریم، انسان در تمامى عمر، به موعظه و پند و اندرز نیازمند است، چه نوجوان باشد چه عمر او زیاد باشد لذا قرآن كریم موعظه لقمان به فرزند نوجوانش را چنین بیان مى كند «وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ یَعِظُهُ یَا بُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ»(145) چه این كه موعظه خداوند به حضرت نوح را كه عمر طولانى داشت نیز بیان مى كند «إِنِّی أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ»(146)
دعوت به خداوند به وسیله موعظه
به پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله وسلم خطاب مى شود «ادْعُ إِلَىٰ سَبِیلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»(147) یعنى مردم را به این طریق به راه خداوند بخوان كه اولاً سخن تو سنجیده و توأم با حكمت باشد ثانیاً پند نیكو در آن باشد و ثالثاً با آن چه كه بهترین است با آن ها به بحث بپرداز.