محور موعظه توحید در اعتقاد و اخلاص در عمل
محور موعظه توحید در اعتقاد و اخلاص در عمل
لقمان حكیم براى تربیت فرزندش او را موعظه مى كند«اذ قال لقمان لابنه و هو یعظه» زمانى كه لقمان به فرزندش گفت و حال اینكه او را موعظه مى كرد این چنین موعظه نمود«یَا بُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِیمٌ»(142) پسرم! براى خدا شریكى مگیر، زیرا شرك ستمى بزرگ است.
پیامبر گرامى اسلام مأمور به موعظه نمودن است «قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَةٍ أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ»(143) یعنى بگو: كه من شما را به یك موضوع پند مى دهم و آن این كه چه دو نفر باشید چه یك نفر براى خداوند كار كنید.
شیوه موعظه
طریقه و شیوه موعظه كردن، در قرآن بیان شده است. وقتى موسى و هارون مأمور شدند كه براى ارشاد و هدایت فرعون بروند؛ به آن ها گفته شد: «فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّیِّنًا لَّعَلَّهُ یَتَذَكَّرُ أَوْ یَخْشَىٰ»(144) یعنى وقتى با فرعون روبرو شدید با او به نرمى سخن بگویید شاید متذكّر شود و از عاقبت كار خود بترسد.
نیاز به موعظه در تمام عمر
از نظر قرآن كریم، انسان در تمامى عمر، به موعظه و پند و اندرز نیازمند است، چه نوجوان باشد چه عمر او زیاد باشد لذا قرآن كریم موعظه لقمان به فرزند نوجوانش را چنین بیان مى كند «وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ یَعِظُهُ یَا بُنَیَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ»(145) چه این كه موعظه خداوند به حضرت نوح را كه عمر طولانى داشت نیز بیان مى كند «إِنِّی أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِینَ»(146)