2. درس استقامت
جوانان عزیز! کسانى که در دنیا و آخرت به جایى مى رسند، افراد با استقامتى هستند. انسان هاى سست و کم استقامت به جایى نمى رسند. این مطلب با مطالعه حالات و زندگینامه دانشمندان، علما، مخترعان و مکتشفان و مانند آنان روشن مى شود. به دو نمونه در این زمینه توجّه فرمایید:
1. معروف است که نیوتن در سایه درخت سیبى نشسته بود، که یک عدد سیب از درخت جدا شد و به زمین افتاد. این حادثه ساده، که قبلا براى میلیون ها انسان رخ داده بود، نیوتن را در فکر فرو برد که چرا این سیب روى زمین افتاد؟ چرا به سمت آسمان بالا نرفت؟ پنج سال روى این حادثه به ظاهر ساده مطالعه کرد، تا این که قانون جاذبه را کشف کرد.
قانون جاذبه یعنى هر دو جسم یکدیگر را به نسبت مستقیم جرم ها و به نسبت معکوس مجذور فاصله ها، جذب مى کنند.
2. آیة الله العظمى بروجردى(رحمه الله) گاه آن قدر غرق در مطالعه مى شد که گذر زمان را احساس نمى کرد، و با شنیدن اذان متوجّه مى شد که وقت نماز صبح فرا رسیده است. بنابراین، براى رسیدن به هدف در هر کارى باید استقامت داشت.
3. درس شجاعت
انسان ها در راه رسیدن به هدفشان باید با ترس خداحافظى نموده و شجاع باشند. مخترعین هواپیما در پرواز اوّل احتمال سقوط و کشته شدن مى دادند، امّا از این خطرات ترسى به دل راه نداده، و با شجاعت سوار بر هواپیماى خود شده، و پرواز را با موفقیّت انجام داده، و با این شجاعت منشأ خدمت بزرگى به جامعه بشریّت شدند. در کارهاى دیگر نیز بدون شجاعت نمى توان به مقصد رسید و آدم هاى ترسو به جایى نمى رسند.
4. توکّل بر خدا
خوانندگان گرامى! اگر در هر کارى علاوه بر تهیّه مقدّمات و شرایط عادّى آن، نیّت خود را صاف، و هدفتان را پاک، و با توکّل بر خدا به آن کار بپردازید، حتماً موفّق خواهید شد. بیان داستان ابراهیم پیامبر(علیه السلام) در قرآن مجید صرفاً براى سرگرمى و وقت گذرانى نیست، بلکه درس توحید و یکتاپرستى و استقامت و شجاعت و توکّل بر خداست.
طبق آنچه که حضرت امیرالمؤمنین على(علیه السلام) نقل کرده، پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در شب معراج از خداوند متعال پرسید: «اى پروردگار من! پرفضیلت ترین اعمال انسان کدام است؟ خداوند عزّوجل فرمود: «لَیْسَ شَىءٌ عِنْدى اَفْضَلَ مِنَ التَّوَکُّلِ عَلَىَّ وَالرِّضا بِما قَسِمْتُ; هیچ چیز در نزد من با فضیلت تر از توکّل بر من و راضى شدن به آنچه (بین بندگانم) تقسیم مى کنم نیست».(45)