لزوم آگاهی در برابر پیشرفتهای فناوری دشمن
امروز سلطه گران در همه جای دنیا- هر جایی به تناسب- در فکر سلطه ی فرهنگیند؛ یک نمونه اش هم همین ماهواره است که حالا باز هم میبینم بحث ماهواره را مطرح کرده اند. این منطق درست نیست که ما بگوییم چون تا پنج سال دیگر فناوری ماهواره پیشرفت خواهد کرد و بدون بشقاب هم مردم ممکن است تصاویر ماهواره را بگیرند، پس از حالا جلویش را باز کنیم! این منطق، منطق صحیحی نیست. آن کسی که این منطق را مطرح میکند، باید بگوید برای جلوگیری از آن، چه کار تازه ای باید کرد. این منطق و استدلال، اینگونه باید نتیجه بدهد. البته دشمن فناوری را پیشرفته میکند. در مقابل، شما باید فکر کنید که با تطور و پیشرفت فناوری ماهواره، چه کارهایی را میتوانید انجام دهید تا از نفوذ ماهواره جلوگیری کنید. اما این استدلال، که چون دشمن پیشرفت میکند، پس ما بیاییم هر مانعی را از جلو راهش برداریم، منطقی نیست.( بیانات پس از بازدید از نمایشگاه کتاب در حسینیه امام خمینی(ره) 28/2/1378)
***
من به بعضی از مسئولان تبلیغاتی کشور بارها گفته ام، آن روزی که شما توان و استعداد مقابله با تهاجم تبلیغاتی دشمن را داشته باشید، آن کسی که بیش از دیگران میداندار تكثر مطبوعات و روزنامه ها و کتاب و فیلم و غیره باشد، بنده هستم؛ اما شما بگویید ببینم در مقابل آن فیلمی که پایه های فرهنگ مردم، اعتقاد مردم، دین مردم، روحیه ی انقلابی و ایثار و شهادت را در مردم متزلزل میکند که نه یکی، نه دو تا، نه ده تاست. شما چند فیلم ساخته اید؟! اینجاست که من احساس خطر میکنم. البته کار اساسی و بلندمدت این است که برای تولید آنچه که خوب است، فکر کنیم؛ اما تا آنچه خوب است به میدان بیاید، من نمیتوانم قبول کنم و بپذیرم که این سیل لجن بیاید و جوان و کودک و قشرهای مختلف را در خودش غرق کند. از تمام شیوه های دشمن شادکن و دشمن آموز برای مقابله ی با تفکر انقلاب استفاده شود؛ اگر کسی هم مخالفت و مقابله کند، فورا انگ و تهمت بخورد! اینکه آزادی نشد؛ اینکه عاقلانه و خردمندانه نیست؛ اینکه مدیریت کشور نیست. شما مسئولید به نقش رسانه ها توجه کنید. این بسیار بسیار مهم است. حساسیت بر روی نقش رسانه های مکتوب و روزنامه ها- بخصوص در شرایط کنونی ما۔ بسیار مهم است. با این تصویری که عرض کردم، مشخص میشود که چقدر میتوانند به نفع دشمن نقش ایفا کنند. مدعی آنها هم باید همهی دستگاه و همه ی جبهه ی متحد طرفدار نظام و مسئولان قوه های مختلف و مسئولان بخشهای میانی گوناگون باشند. مدعی آنها فقط دستگاه قضائی یا فلان روحانی نیست. همه باید در این قضیه مدعی باشند.( بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی 19/4/1379)
جهتگیریها نقطه ی مقابل جهتگیری دشمن
ببینید برای این رادیوها و تلویزیونها و این شبکه های اطلاع رسانی که هدفشان کشور ماست، چقدر سرمایه گذاری شده است. آنها چند برابر سرمایه گذاری ای که ما برای صدا و سیمای خودمان میکنیم، سرمایه گذاری کرده اند. اگر آنطور که آنها پیش خودشان محاسبه کرده بودند پیش میرفت، امروز باید اثری از اسلام و ایمان و جمهوری اسلامی باقی نمانده باشد؛ چون فعالیت آنها مربوط به امروز و دیروز که نیست، بلکه آنها از روز اول پیروزی انقلاب کارشان شروع شد و روز به روز دارند کار خود را توسعه میدهند و شدت میبخشند. الحمدلله رسانه ی ملی ما به خودش پرداخته و واقعا خودش را متناسب با حضور در این میدان، تا آنجایی که میتوانسته، حاضریراق و آماده کرده و وارد میدان شده است؛ شما میتوانید.
من به شما عرض کنم که جهتگیری اساسی صدا و سیما باید درست نقطه ی مقابل همان جهتگیری ای باشد که آنها دارند. آنها میخواهند فرهنگ ملت را از گرایش به ایمان، ارزشها و گرایش به اصول اسلامی و استقلال هویت ملی برگردانند. شما باید درست نقطه ی مقابل این کار را مورد اهتمام خودتان قرار دهید. آنها میخواهند وحدت ملی را از بین ببرند؛ آنها میخواهند اتکا به نفس جوانان را از بین ببرند؛ آنها میخواهند افق مقابل چشم نسل جوان ما را تیره و مبهم و وهم آلود جلوه بدهند؛ آنها میخواهند حتی مدیران ارشد سیاسی کشور را از اقدام شجاعانه در مسائل گوناگون منصرف کنند و آنها را بترسانند. از مهمترین ابزارهای استکبار؛ همین قدرتها و سلطه های جهانی، ترساندن است. از قدیم هم همینطور بوده است. این نامه هایی که «فان الحرب أولها كلام» در آغاز جنگها شنیده اید و دیده اید که پادشاهان برای رقبای سیاسی خودشان به کشورهای مختلف میفرستادند، پر از تهدید و پر از به رخ کشیدن قدرت خود بود. اینها برای این بود که تهدید؛ تهدیدی که منجر بشود به ترسیدن طرف مقابل، نقش مهمی را در پیروزی ایفا میکند، که امروز هم سرمایه گذاری مهمی برای این کار میشود تا جرأت اقدام را از اینها بگیرند و این مدیران را نگران وضعیت آینده کنند؛ آنها همچنین جوانان را یک طور، آحاد مردم را یک طور، مدیران را یک طور، سیاستمداران را یک طور و مبتکران و فعالان علمی را یک طور در تیررس رسانه های معارض خود با جمهوری اسلامی قرار میدهند. شما باید درست نقطه ی مقابل آنها حرکت کنید.( بیانات در جمع کارکنان سازمان صدا و سیما 28/2/1383)
سینه سپر کردن رسانه ی ملی در مقابل تبلیغات دشمن
صدا و سیما باید در مقابل تبلیغات دشمن نسبت به انقلاب، سینه سپر کند. الآن رسانه های زیادی در دنیا هستند که با تبلیغات خود، کار براندازی را به شکل سنتی انجام میدهند. این کار، خیلی هم عملی است. یعنی اگر واقعا نظامی روی پای خود محکم نباشد، راحت میشود آن را با یک رادیوی برون مرزی از صحنه خارج نمود و نابود کرد؛ همین کاری که الآن ابر قدرتها نسبت به انقلابهای گوناگون و بیش از همه نسبت به ما میکنند. منتها آنها کور خوانده اند؛ چون نظام ما پایه ی محکمی دارد و روی دوش مردم و در دل آنهاست.( بیانات در دیدار با مسئولان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 7/5/1369)
* * *
شما باید در مقابل این حرکت موذیانه ی رسانه ها، واقعا سینه سپر کنید. هرجا رسانه ها روی نقطه ای تکیه میکنند، شما اگر قبلا پادزهرش را نداده اید، بعدا بدهید. تبلیغات دروغی که آنها الآن میکنند، رسانه های ما باید در مقابلش خیلی قوی بایستند. شما بایستی ابتکار هم بکنید. یعنی باید به طور همه جانبه، آن سخن درست و آن نکته ی بجا را ببینند و مطالعه کنند و در مقابل، آنچه را که دشمن میگوید، بیرون بیاورند و نقاط زیبای نظام را به چشم مردم بکشانند.( بیانات در دیدار با مسئولان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران 7/5/1369)
* * *
بایستی فهرست پیامها را شناخت. نخست ببینیم که ما چه چیز را باید به ذهن مردم منتقل کنیم تا مردم قدرت پیدا کنند در مقابل زیاده خواهی، اقتدارطلبی و تهاجمهای گوناگون دشمن به دفاع از خود بپردازند و دستگاههای مسئول کشور بتوانند به نیروی مردم اعتماد و تکیه کنند و نقش تاریخی خود را ایفا نمایند. پس، اول باید این پیامها را شناخت؛ بعد که شناخته شد، باید تولید شود. تولید کلام و تصویر و فضا و محیطی که بشود آن پیام را القا کرد، یکی از مهمترین کارهایی است که امروز هنر تبلیغ و پیام رسانی به آن متکی است. اگر در تولید، پایمان بلنگد یا بلغزد، اشتباه یا کوتاهی بکنیم، حتما ضربه را خورده ایم. بعد از آنکه این پیامها تولید شد، باید آنها را مدیریت کرد؛ چون هنگامی یک مجموعه کالای مطلوب به نتیجه و به سرمنزل حقیقی و صحیح خود خواهد رسید که مدیریتی بالای سرش باشد. این پیام در کجا باید داده شود، به چه اندازه باید داده شود، بهنگام باشد، با زبان مناسب باشد و تلفیق اینها در قالبهای گوناگون قابل قبول باشد. ما بارها در ملاقات با دوستان صدا و سیما۔ شاید جمعی از شما هم بوده اید- راجع به اینکه فضای پیامها فضای اعصاب خردکن و تشنج آور برای ذهن و اعصاب مردم نباشد، صحبت کرده ایم. خب؛ در این سالهای اخیر مقداری به مسائل تفریحی یا به قول شما طنز و فکاهیات سرگرم کننده و فیلمهای هنری و اینها پرداخته اید. این کار درستی است و همینطور بایستی حرکت کرد.( بیانات در دیدار مدیران صدا و سیما 14/11/1381)