وظیفه ی ما نقطه ی مقابل خواست دشمنان
وظیفه ی ما چیست؟ وظیفه ی ما این است که درست نقطه ی مقابل خواست آنها عمل کنیم. مسئولان دولتی باید یک لحظه از کار برای مردم و تلاش پیگیر برای آبادسازی مملکت و توسعه ی همه جانبه ی کشور غفلت نکنند. من همیشه هشدار داده ام که منازعات سیاسی نمیگذارد مسئولان کار کنند. آن مسئولی که سرگرم «آری» یا «نه»های حزبی و گروهی و جناحی و سیاسی است، فرصت ندارد وقت خود را صرف امور مردم کند. البته ما پیشرفتهای فراوانی داشته ایم. من مخالفم که کسی پیشرفت دولتهای متوالی جمهوری اسلامی را از اول انقلاب تا امروز ندیده بگیرد و تحقیر کند. خود کوچک بینی، درست مثل خود بزرگ بینی، یک بیماری ملی است. همواره دشمنان سعی کرده اند تا ما خود را تحقیر کنیم؛ پیشرفتهای خود را ندیده بگیریم و کارهایی را که شده است، با چشم کم نگاه کنیم، یا اصلا به حساب نیاوریم. این کشور بعد از انقلاب در همه شؤون عمرانی و آبادانی و فرهنگی، آنچنان به جلو حرکت کرده است که اگر به سالهای متمادی عمر آن رژیمهای ظالم و سلطه گر نگاه کنید، بخشی از آنچه را که در این بیست سال اتفاق افتاده است، نمیبینید. بنابراین نباید اینها را ندیده گرفت.
نگاه مسئولان دولتی در رژیم پهلوی و قبلش در رژیم قاجار به کشور، نگاه یک مالک به ملک خود بود؛ یعنی هر مقدار برای جیبشان فایده میداشت، برای آن تلاش میکردند. مالکی را فرض کنید که هزاران هکتار زمین دارد؛ یک جا حاصل بیشتری دارد، زحمت کمتری دارد، لذا اعتبار بیشتری برای او می آورد و در آنجا سرمایه گذاری میکند؛ یک جا اینطور نیست، نه جلو چشم است و نه برای او محصول چندانی دارد، لذا در آنجا سرمایه گذاری نمیکند. در کشور ما مسأله این بود: هر جا جلو چشم دشمن بود، هرجا مربوط به اشخاص خودشان بود، هرجا مربوط به منافع درباریان و وابستگان بود، هرجا مربوط به شرکتهای متعلق به مراکز اقتصادی دنیا بود، هرجا مربوط به صهیونیستها بود، آباد بود، از امکانات دولتی برخوردار بود، از تلاش برخوردار بود، از بودجه کشور برخوردار بود؛ اما هرجا اینگونه نبود، اصلا به چشم نمی آمد؛ نه جاده، نه سد، نه کارهای زیربنایی دیگر، نه دانشگاه، نه دانشجو، نه علم، نه فرهنگ، نه صنعت، نه هنر و نه هیچ چیز دیگری به آنها معطوف نمیشد.( بیانات در اجتماع بزرگ مردم شهرستان کاشان و آران و بیدگل 20/8/1380)
عدم آشنایی دشمن به تأثیر تفكرات معنوی مردم
نباید خیال کرد که این مبارزه سازمان یافته برای براندازی نظام جمهوری اسلامی، مربوط به این اواخر است؛ نه، از روز اول بروز این فکر۔ یعنی از همان لحظه ای که فهمیدند این نظام به اسلام متمسك است- این مبارزه به صورت فعال شروع شد. منتها مشکل دشمنان ما همیشه این بوده و امروز هم تا حدود زیادی این مشکل را دارند با مسائل ملت ایران آشنا نیستند و مردم را نمیشناسند. نمیتوانند چگونگی تأثیر و تأثر تفکرات معنوی و اسلامی را در مردم، درست کشف کنند. نمیتوانند عنصر روحانیت، جایگاه و تأثیر آن و چگونگی این تاثیر را درست بفهمند. بنابراین بیگانگی آنها از این حقایق، برای آنها مشکل ساز بوده و تا امروز هم هست.
در این چند سال، همه کارهایی را که میتوانستند بکنند، کردند؛ کارهایی که برای آنها کم هزینه باشد و هزینه های سنگین را بر آنها تحمیل نكند و مقاصدشان را برآورده کند. واقعا انسان وقتی نگاه میکند، میبیند اینها هر کاری میتوانستند، کردند؛ از ترتیب دادن کودتا، از تحریک کردن عناصری در داخل، از راه انداختن جریاناتی علیه نظام، از مطرح کردن شعار، از دادن پول، از پشتیبانی فکری و نرم افزاری؛ حمله نظامی هم کردند و از مهاجم نظامی هم سالها حمایت کردند. آنچه در این اواخر پیش آمده است و اینها به حالت تهدید زبانی و تهدید به جنگ بازگشته اند، از یک جهت مایه مژده است. پیداست که فعالیتهای سیاسی و امنیتی و تبلیغاتی آنها، مقصود مورد نظرشان را تأمین نکرده است؛ والا اگر اینها با کار سیاسی و تبلیغاتی و پوششهای گوناگون خبری و این همه کارهایی که در آنها استاد و مجرب هم هستند، توانسته بودند به مقصود خود دست پیدا کنند، مسلم به سمت کارهای پرهزینه نمی آمدند؛ چون برای هر دولتی در دنیا، برخورد نظامی، کار بسیار پرهزینه و خطرناکی است. اینکه لحن را خشن کردند و رئیس جمهور آمریکا اینطور علیه ایران و ملت ما و نظام جمهوری اسلامی حرف میزند، از ناکامی در آنچه که میخواستند در طول سالهای متمادی با روشهای سیاسی و تبلیغاتی و امنیتی انجام دهند، حکایت میکند. هدف از همه اینها این است که آن بساط برچیده گذشته را دوباره سر پا کنند؛ آن سلطه و نفوذ نامشروع و جهنمی را بار دیگر بر ملت و کشور ایران، با اقتضائات این زمانه برقرار کنند. امیدشان به این است که شاید مسئولان جمهوری اسلامی مرعوب شوند. امیدشان به این است که شاید بین آنها اختلاف به وجود آید؛ امیدشان به این است که شاید بتوانند مردم را دچار تردید و تزلزل کنند.( بیانات در پایان درس خارج فقه 21/11/1380)
روحیه ی ایثارگری نجاتبخش یک کشور
ما در تشخیص هدفهایمان و تعیین راه به این هدفها، هرگز دچار تردید نشدیم؛ در راه خودمان شک نکردیم؛ خدا را شکر میکنیم. خدای متعال هیچگاه دلهای ما را خالی از نور امید نگذاشت. و در واقعیت دیدیم که این امیدها، امیدهای واهی نبود؛ امیدهای درستی بود.
یک روزی بود که وقتی کسانی به صحنه نگاه میکردند، بظاهر هیچ چیز امیدبخشی در صحنه به چشم نمی آمد؛ اما مردمان بصیر- در رأس همه، امام بزرگوار- به ما امید میدادند، نوید میدادند. گاهی ما تعبدا گوش میکردیم، اما قادر به تحلیل نبودیم. تعبدا قبول میکردیم، بعد میدیدیم همینجور شد؛ بعد میدیدیم همین امید الهی، همین نوید آسمانی تحقق پیدا کرد. و امروز وقتی به تجربه ی چندین ساله انقلاب نگاه میکنیم، پی در پی موفقیتهای نظام جمهوری اسلامی را میبینیم.
در دیدارهای با خانواده های معظم شهیدان و جانبازان عزیز و ایثارگران، آن چیزی که در درجه اول مورد اهتمام این حقیر است، بعد از تجلیل و احترام و تقدیم مراتب تشکر و قدردانی به خانواده های عزیز، این است که مجموعه ی ملت عزیز ما توجه کنند که روحیه ی ایثارگری، نجاتبخش یک کشور است، نجاتبخش یک ملت است. روحیه ی گذشت، روحیه ی فداکاری، وقت انجام وظیفه را شناختن، کار را به وقت و به موقع انجام دادن، نجاتبخش است.
خوشبختانه امروز ما آثار پیشرفت و موفقیت را در کشورمان مشاهده میکنیم؛ میبینیم که داریم پیش میرویم؛ البته تلاش لازم است، کار لازم است. کارها به سمت ظریفتر شدن و پیچیده تر بودن پیش میرود هوشمندی امروز مردم ما هم به مراتب از سالهای گذشته بیشتر است. بحمدالله مردمان مؤمن، پایبند، معتقد و متعهد به آرمانها در جامعه ی ما زیاد است.( بیانات در جمع خانواده شهدا و ایثارگران استان کرمانشاه21/7/1390)
***
ما امروز در همه ی ابعاد، با یک نگاه راهبردی داریم پیش میرویم. ممکن است در یک بخشی، در یک گوشه ای، یک کوتاهی ای وجود داشته باشد، اما حرکت عظیم به طور عموم به طرف جلو بوده است و ملت اجازه نداده است که دشمن از توطئه ای که میکند، شاد بشود. همه کار کردند: جوانهای ما را توی خیابانها شهید کردند؛ دانشمندان ما را به وسیله ی مزدوران قاتل خودشان، تروریستهای خودشان، به شهادت رساندند؛ کار سیاسی، کار تبلیغاتی، کار اقتصادی، کار امنیتی۔ جاسوس بفرستند- از این کارها مرتب دارند میکنند؛ خرج هم میکنند چه جور، برای اینکه بتوانند ملت ایران را خسته کنند. شما نگاه کنید ببینید ملت ایران امروز بانشاط تر و شادابتر و عازمتر از همیشه است. جوان امروز از جوان ده سال و بیست سال قبل اگر سرحالتر و بانشاط تر و پرانگیزه تر نباشد، کمتر نیست. این نشانه ی حرکت به جلوی ملت ایران و عقب نشینی آنهاست.( بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم، خانواده شهدا و ایثارگران در آستانه انتخابات مجلس نهم 10/12/1390)