ضروری بودن حضور فداییان انقلاب در برابر دشمن
تذكر مشفقانه ی اینجانب به شما عزیزان که میدانم شما خود با همه ی دل آگاه، آن را در می یابید. آن است که تا حرکت در خط اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله هست، دشمن کمین گرفته و دست کین گشاده نیز هست، و توطئه و خیانت و مفسده انگیزی نسبت به نظام مقدس اسلامی نیز هست. و تا این تهدیدها هست، حضور فداییان انقلاب و فرزندان صمیمی و بازوان قدرتمند آن نیز ضرورتی حیاتی است. شما با این بینش و دریافت است که باید سپاه را سازماندهی و فرماندهی کنید و آن را منضبط و آموزش دیده و روشن بین و کارآمد سازید.(پیام به چهارمین مجمع بزرگ فرماندهان و مسئولان دفاتر نمایندگی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی 25/6/1370)
* * *
هر کدام از این حرکتها و ابراز احساسات، ضربه ای بر دشمن وارد میکند؛ دشمنانی که ملت بزرگ ما را در حال سرگشتگی و حیرت و تفرق و جدایی میپسندیدند و میخواستند جمهوری اسلامی، ضعیف و ناتوان باشد. خدا را سپاس میگوییم که همیشه آنها را مأیوس، و جمهوری اسلامی را روز به روز قویتر و باثبات تر کرده است.( بیانات در مراسم بیعت نیروهای بسیج پایگاههای شهریار، دانشجویان مدرسه ی عالی تربیتی و قضایی قم و خانواده شهدای ازنای لرستان 1/4/1368)
خوب کار کردن در برابر مسلط نشدن دشمن
ببینید دشمن چه طوری است. ببینید دشمن چقدر بی انصاف و بی رحم و وقیح است. اگر بخواهید دشمن بر شما مسلط نشود، باید خوب کار کنید. همه باید خوب کار کنند، همه باید کار را برای خدا و دقیق انجام دهند، تا ان شاء الله این کشور اسلامی و این ایران سرافراز و سربلند، بتواند در مقابل دشمن بایستد و به همه بفهماند که به برکت اسلام که «الاسلام یعلوا ولا یعلى علیه» هیچکس نمیتواند نسبت به این ملت، استعلا و استکباری داشته باشد.(بیانات در دیدار جمع کثیری از کارگران و معلمان در آستانه روز کارگر و روز معلم 10/2/1376)
***
کسانی که به عزت مردم ایران و استقلال کشور و شرف و کرامتی که این ملت برای آن ارزش قائل است، اهمیت نمیدهند، آن روز و امروز و در طول سالها، همیشه با توصیه های ناجوانمردانه و بزدلانه ی خود سعی کرده اند ملت ایران را ذلیل و ضعیف کنند؛ همیشه هم تکیه شان به این است که ما نمیتوانیم! در دل خودشان ضعف موج میزند؛ اما این را به ملت ایران نسبت میدهند. در دل خودشان فروغ ایمان نیست؛ این را به مردم مؤمن نسبت میدهند. این جفای به مردم مؤمن است. ملت ما ثابت کرده آنجایی که پای شرف، کرامت و دفاع از ارزشهای کشور و ارزشهای والای اسلامی در میان است، از همه ی توان خود استفاده و دشمن را مغلوب میکند.( بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت سالروز آزادی خرمشهر 1/3/1381)
وظیفه ی ما نقطه ی مقابل خواست دشمنان
وظیفه ی ما چیست؟ وظیفه ی ما این است که درست نقطه ی مقابل خواست آنها عمل کنیم. مسئولان دولتی باید یک لحظه از کار برای مردم و تلاش پیگیر برای آبادسازی مملکت و توسعه ی همه جانبه ی کشور غفلت نکنند. من همیشه هشدار داده ام که منازعات سیاسی نمیگذارد مسئولان کار کنند. آن مسئولی که سرگرم «آری» یا «نه»های حزبی و گروهی و جناحی و سیاسی است، فرصت ندارد وقت خود را صرف امور مردم کند. البته ما پیشرفتهای فراوانی داشته ایم. من مخالفم که کسی پیشرفت دولتهای متوالی جمهوری اسلامی را از اول انقلاب تا امروز ندیده بگیرد و تحقیر کند. خود کوچک بینی، درست مثل خود بزرگ بینی، یک بیماری ملی است. همواره دشمنان سعی کرده اند تا ما خود را تحقیر کنیم؛ پیشرفتهای خود را ندیده بگیریم و کارهایی را که شده است، با چشم کم نگاه کنیم، یا اصلا به حساب نیاوریم. این کشور بعد از انقلاب در همه شؤون عمرانی و آبادانی و فرهنگی، آنچنان به جلو حرکت کرده است که اگر به سالهای متمادی عمر آن رژیمهای ظالم و سلطه گر نگاه کنید، بخشی از آنچه را که در این بیست سال اتفاق افتاده است، نمیبینید. بنابراین نباید اینها را ندیده گرفت.
نگاه مسئولان دولتی در رژیم پهلوی و قبلش در رژیم قاجار به کشور، نگاه یک مالک به ملک خود بود؛ یعنی هر مقدار برای جیبشان فایده میداشت، برای آن تلاش میکردند. مالکی را فرض کنید که هزاران هکتار زمین دارد؛ یک جا حاصل بیشتری دارد، زحمت کمتری دارد، لذا اعتبار بیشتری برای او می آورد و در آنجا سرمایه گذاری میکند؛ یک جا اینطور نیست، نه جلو چشم است و نه برای او محصول چندانی دارد، لذا در آنجا سرمایه گذاری نمیکند. در کشور ما مسأله این بود: هر جا جلو چشم دشمن بود، هرجا مربوط به اشخاص خودشان بود، هرجا مربوط به منافع درباریان و وابستگان بود، هرجا مربوط به شرکتهای متعلق به مراکز اقتصادی دنیا بود، هرجا مربوط به صهیونیستها بود، آباد بود، از امکانات دولتی برخوردار بود، از تلاش برخوردار بود، از بودجه کشور برخوردار بود؛ اما هرجا اینگونه نبود، اصلا به چشم نمی آمد؛ نه جاده، نه سد، نه کارهای زیربنایی دیگر، نه دانشگاه، نه دانشجو، نه علم، نه فرهنگ، نه صنعت، نه هنر و نه هیچ چیز دیگری به آنها معطوف نمیشد.( بیانات در اجتماع بزرگ مردم شهرستان کاشان و آران و بیدگل 20/8/1380)