وظیفه ی ملت شناسایی دشمن و اهداف او
مردمی هوشیار، جوانانی مصمم، پنجه هایی قوی و نیرومند، زنان و مردانی که دلشان از عشق به میهن و فداکاری برای اسلام میتپد، در این نقطه ی حساس گوش به زنگ باشند؛ دوست را بشناسند، دشمن را بشناسند و وظیفه را بفهمند. پیشرفت همه جانبه ی این استان، به امنیت این کشور هم - به طور مستقیم و غیر مستقیم - ارتباط پیدا میکند، که باید به فضل پروردگار همه ی این کارها انجام گیرد. البته نقش شما آحاد مردم، بخصوص نقش جوانان و بالاخص نقش کسانی که از آنها انتظار تخصص و مهارت و آمادگیهای گوناگون برای کارهای مختلف هست بسیار حساس و تعیین کننده خواهد بود.(بیانات مهم رهبر معظم انقلاب در اجتماع بزرگ مردم بندرعباس 28/11/1376)
خنثی کردن پاتک دشمن
گاهی بعضی افراد دژی را فتح میکنند، لیكن به سرعت آن را از دست میدهند. در میان جمع حاضر یقینا عده ی زیادی در جنگ تحمیلی حضور داشتند و دیده اند که گاهی انسان یک دژ را، یک منطقه را، یک شهر را، یک روستا را میگیرد؛ اما در نگهداری آن غفلت میکند. یعنی اول انگیزه دارد، اما بعد انگیزه ی خود را از دست میدهد؛ دشمن هم بدون درنگ مجددا حمله میکند- به اصطلاح نظامیها، پاتک میکند- و آنچه را که با زحمت، جانفشانی، انگیزه و ایمان از او گرفته شده، پس میگیرد. هنر ملت ایران تا امروز این بوده که پاتک دشمن را در همه جا خنثی کرده است. نه اینکه دشمن نمیخواسته پاتک کند؛ دشمن همیشه در صدد ضربه زدن به ما بوده است.(بیانات در دیدار جمع کثیری از مردم قم 19/10/1379)
* * *
این ملت، ملتی نیست که با تهدید و ارعاب و حضور تهدیدآمیز قدرتهای مادی -که عادت کرده اند حرف خود را علیه ملتها و جوامع به کرسی بنشانند- پا عقب بگذارد، قدرت خود را فراموش کند و به ضعف تلقینی دشمن گوش دهد. این ملت میداند که قوی است و فهمیده که دارای اقتدار است. معنای این مانورها و این اجتماعات مبارک و منور این است. مانور ما، تهدید هیچ همسایه و هیچ ملت و دولتی نیست. علی رغم تبلیغات آمریکایی و صهیونیستی و بوقهایی که در طول این هجده سال، همواره خواسته اند ایران اسلامی را تهدیدی علیه کشورهای خلیج فارس نشان دهند، ملت ایران علیه کشورهای خلیج فارس و ملتهای همسایه و هیچ کشور دیگری که متعرض به آن نباشد، تهدیدی به وجود نمی‌آورد.( بیانات در اجتماع نیروهای شرکت کننده در مانور عظیم طریق القدس 3/2/1376)
موفقیت ملت در پیشرفتها
موفقیت هر ملتی در پیشرفتهای خود، نسبت معکوس با نفوذ بیگانگان و دشمنان در آن کشور دارد. اینها نسبتشان متعاكس است؛ یعنی هرگاه بیگانه و یک قدرت خارجی- ولو آن قدرت خارجی علنا اظهار دشمنی نکرده باشد- نفوذش در بین مردم، قشرهای مختلف و فضای سیاسی بیشتر باشد، این ملت از آینده ای همراه با عزت و همراه با افتخار و تأمین شده، فاصله اش بیشتر است. نه اینکه با هر بیگانه ای باید ستیزه گری کرد؛ نه، گاهی هم انسان بخاطر مصالح، با بیگانه ای دوستی میکند؛ اما به همان بیگانه ی دوست هم نباید اجازه داد که در امور داخل این خانه، این خانواده، این کشور و این جامعه بتواند نقش ایفا کند. از اول انقلاب که بکلی رشته های نفوذ آمریکا و دیگر قدرتمندان- فقط هم آمریکا نبود؛ منتها بدترینشان آمریکا بود- در این کشور گسسته شد، اینها دائم در فکر بودند که به نحوی در داخل کشور نفوذ کنند و به پیاده کردن فکر خودشان، حرف خودشان، کار خودشان و مقاصد و هدفهای خودشان بپردازند. از همه ی راهها هم برای این کار استفاده میکنند.( بیانات در دیدار پاسداران، جانبازان، دانشجویان و دانش آموزان 11/8/1379)