سیل تهاجم تبلیغاتی روی جوان و کودک
من به بعضی از مسئولان تبلیغاتی کشور بارها گفته ام، آن روزی که شما توان و استعداد مقابله با تهاجم تبلیغاتی دشمن را داشته باشید، آن کسی که بیش از دیگران میداندار تكثر مطبوعات و روزنامه ها و کتاب و فیلم و غیره باشد، بنده هستم؛ اما شما بگویید ببینم در مقابل آن فیلمی که پایه های فرهنگ مردم، اعتقاد مردم، دین مردم، روحیه ی انقلابی و ایثار و شهادت را در مردم متزلزل میکند که نه یکی، نه دو تا، نه ده تاست. شما چند فیلم ساخته اید؟! اینجاست که من احساس خطر میکنم. البته کار اساسی و بلندمدت این است که برای تولید آنچه که خوب است، فکر کنیم؛ اما تا آنچه خوب است به میدان بیاید، من نمیتوانم قبول کنم و بپذیرم که این سیل لجن بیاید و جوان و کودک و قشرهای مختلف را در خودش غرق کند. از تمام شیوه های دشمن شادکن و دشمن آموز برای مقابله ی با تفکر انقلاب استفاده شود؛ اگر کسی هم مخالفت و مقابله کند، فورا انگ و تهمت بخورد! اینکه آزادی نشد؛ اینکه عاقلانه و خردمندانه نیست؛ اینکه مدیریت کشور نیست. شما مسئولید به نقش رسانه ها توجه کنید. این بسیار بسیار مهم است. حساسیت بر روی نقش رسانه های مکتوب و روزنامه ها - بخصوص در شرایط کنونی ما۔ بسیار مهم است. با این تصویری که عرض کردم، مشخص میشود که آنها چقدر میتوانند به نفع دشمن نقش ایفا کنند. مدعی آنها هم باید همه ی دستگاه و همه ی جبهه ی متحد طرفدار نظام و مسئولان قوه های مختلف و مسئولان بخشهای میانی گوناگون باشند. مدعی آنها فقط دستگاه قضایی یا فلان روحانی نیست. همه باید در این قضیه مدعی باشند.(بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی 19/4/1379)
دانه پاشیدن دشمنان در مقابل جوانان ما
بدانید امروز یکی از سلاحهای دشمنانی که مرگ بر آنها میگویید، این است که در مقابل جوانان ما دانه بپاشند- دانه ی گناه، دانه ی جاذبه های گناه، جاذبه های فساد- تا بلکه بتوانند آنها را جذب کنند. نفس قوی باید بایستد و تسلیم این جاذبه ها نشود. مراقب باشید! جوانان بسیجی ما مؤمنند، مطهرند، پاکند. اما ممکن است در میان آنها افرادی پیدا شوند که روح قوی نداشته باشند و تسلیم ترفند دشمن و شیطان گردند. اینجا، تقوا به درد میخورد. تقوا یعنی اینکه دائم مراقب خودمان باشیم و نگذاریم که اشتباه کنیم. یکی از سلاحهای ما، دعاست؛ «لا یملك الا الدعاء» ما دعا را داریم؛ سلاح دعا را داریم؛ سلاح تضرع را داریم و سلاح بكاء را داریم. ما از ترس، هیچ وقت گریه نمیکنیم. از هیچکس و هیچ قدرتی در دنیا نمیترسیم. اما بزرگترین افتخار برای یک انسان مؤمن این است که در مقابل عظمت خدای خود، اشک بریزد؛ به حال خود گریه کند؛ بر گناهان خود و بر عمری که در گناه گذشته است، تأسف بخورد.(بیانات در دیدار فرماندهان بسیج سراسر کشور 27/8/1371)
شناخت دوست از دشمن؛ وظیفه ی جوانان
برای شما جوانان و نوجوانان عزیز کشور ما هم خیلی خوابها دیدند و خیلی نقشه ها کشیدند؛ اما بحمدالله نتوانستند. البته این نتوانستن بخاطر هوشیاری شماست. این هوشیاری را هم در دانشگاهها و هم در مدارس افزایش دهید و به دنبال فهم صحیح معارف اسلامی و پایبندی به تکالیف دینی و اخلاق نیک باشید. این کشوری را که بیست سال است برای بهروزی خود تلاش میکند و این همه قدمهای بلند در دوران خودتان برداشته است، به یک نقطه ی از همه جهت برجسته و پیشرفته تبدیل کنید. این کار شماست و در دست شماست و از امروز مقدماتش را در خودتان فراهم کنید. شرط اول هم این است که پارسا باشید، هوشمند باشید، فکر کنید، دوست را بشناسید، دشمن را بشناسید.(بیانات در خطبه های هزارمین نماز جمعه ی تهران 8/8/1377)