لزوم بصیرت نیروهای مسلح در برابر دشمن
بصیرتتان را حفظ کنید و دشمنتان را بشناسید. دشمن، ترفندهای گوناگون دارد؛ و آن ملتی موفق میشود که فریب نخورد. دشمن سعی میکند آرزوهای انقلابی را در نظر یک ملت مؤمن، کوچک کند. سعی میکند نیازهای مادی و کوچک را در نظر او بزرگ کند. نیاز مادی هم نیاز است، اما از جان که بالاتر نیست! ملتی که در راه خدا، جان برایش نثارکردنی است، آنجایی که میدان مبارزه با دشمن است، نیازهای دیگر چه تأثیری میتواند داشته باشد!؟ شما الآن نگاه کنید! سیاستهای امروز و دیروز دنیا را مشاهده کنید! ببینید چه هنگام بوده است که علیه این نظام مقدس اسلامی، توطئه هایی در آستین استکبار و استبداد جهانی نباشد؟ آنها از شیوع اسلام میترسند. علنا اظهار میکنند که احساسات انقلابی اسلامی، در کشورهای اسلامی رو به گسترش است. خود ما هم این را میبینیم. این، یک واقعیت است. امروز ملت ایران یک ملت منزوی نیست. به کشورهای گوناگون در دنیا، مثلا به قلب اروپا نگاه کنید و از کسانی که به آنجا رفته اند بپرسید و بشنوید که چطور ملتی مثل ملت بوسنی هرزگوین که در محاصره ی دشمنان انسانیت قرار گرفته است، به نام شما جوانان ایرانی، شعار میدهد و چطور از شما، در بستن پیشانی بندها تقلید میکند! ببینید چطور احساس کرده است که راه، آن راهی است که شما رفتید و باید همان راه را برود تا دشمن را شکست دهد! این، احساسات اسلامی است که روز به روز گسترش پیدا میکند. کانون این احساسات، همین کشور مقدس اسلامی شما بود و الان هم هست. از این روست که استکبار، به طور مداوم برنامه ریزی میکند. برنامه هایش هم برنامه هایی است که انسان اگر با بصیرت نگاه کند، میتواند آنها را بشناسد.(بیانات در دیدار فرماندهان «بسیج» سراسر کشور 27/8/1371)
نقش ارتش در مقابله با دشمن
ارتش ما امروز یک ارتش سربلند و با افتخار و با ایمان است. امروز بحمدالله هم ظواهری که در ارتشهای دنیا مورد اهتمام و توجه است در ارتش ما وجود دارد و هم ایمان، مجاهدت، تقوا و فداکاری بالاتر از همه ی اینها، ارتش ما یک ارتش مردمی است. ظواهر خوب است، اما کافی نیست. روزی ظواهر ارتش ایران خوب بود و خیلی به آن میرسیدند؛ اما در لحظه ی حساس و وقتی که دشمن در سالهای ۱۳۲۰ شمسی به مرزهای این کشور حمله کرد، ارتش، کمترین مقاومتی نکرد. ادعایی که سردمداران رژیم فاسد پهلوی میکردند و میگفتند که «ما به ارتش رسیدگی و ارتش را اداره کرده ایم»، رسواییهایش در آن لحظه ی حساس آشکار شد. به خیال خود، ارتش را با خرج زیاد درست کردند؛ اما سودش برای کشور، برابر صفر بود؛ چون از این مملکت دفاع نکردند. ما ارتش دوران حکومت اسلامی و نظام سربلند جمهوری اسلامی، در میدانهای نبرد، مردانه ایستاد، مقاومت و فداکاری کرد و شهدای بزرگی داد. همین روزها سالگرد شهادت چند نفر از سرداران بزرگ ارتش و سپاه است. سرداران ارزشمندی در نیروهای سه گانه ی ارتش در دوران جنگ تحمیلی قبل از آن و بعد از آن به برکت اسلام فداکاری نمودند و نام خود و نام ارتش را درخشان و جاودانه کردند. امروز هم که شما ارتش جمهوری اسلامی را نگاه کنید، بحمدالله پر است از افسران مؤمن و سربلندی که افتخار میکنند از میهن اسلامی خود دفاع کنند؛ افسرانی که از دشمن نمیترسند، اما دشمن از آنها میترسد. امروز ارتش و سپاه و نیروی عظیم بسیج مردمی ما، از دشمنان یاوه گوی پر گوی و از این ببرهای کاغذی، ذره ای ترس در دل ندارند؛ اما دشمنان، حقیقتا از این نیروی عظیم میترسند. اظهاراتشان هم این را نشان میدهد.(بیانات در مراسم فارغ التحصیلی دانشجویان دانشگاه افسری و اعطای سردوشی به دانشجویان جدید 13/7/1373)
* * *
عزیزان من! داشتن وسایل مدرن و پیشرفته ای که به وسیله ی دیگران به یک کشور و به یک ارتش داده میشود و در مقابل، منابع آن کشور و آن ملت غارت میشود و بر کسانی که صاحبان آن منابعند، تسلط می یابند، ، ارزشی ندارد. ارزش یک ارتش و یک نیروی هوایی به این نیست که مدرنترین هواپیماها را، دیگرانی که ساخته اند، دیگرانی که آن را میشناسند، دیگرانی که آن را تعمیر میکنند و دیگرانی که خود را مالک آن میدانند، با بهای گزافی، به یک ارتش، یا به یک نیروی هوایی بدهند و در برابر آن، خود را آقا بالاسر و همه کاره و صاحب اختیار و کلیددار آن ارتش و آن نیروی هوایی بدانند. این هیچ اعتباری برای یک ارتش و یک نیروی هوایی محسوب نمیشود. اعتبار یک ارتش، به استقلال آن است؛ به متصل بودن به منافع ملت است؛ به ایستادن روی پای خود است؛ به داشتن قدرت اقدام در مقابل دشمن است؛ به سرافرازی و غرور و مناعت در مقابل بیگانگان است.(بیانات در دیدار جمعی از پرسنل نیروی هوایی 19/11/1377)
مراقبت از دشمن از خصوصیات ارتش
خصوصیت ارتش این است که مراقب دشمن است؛ چون از مرزها همیشه حراست میکند. پس، مراقب دشمن بودن، خصوصیتی است که برای ارتش نا آشنا نیست. ارتشیان عزیز! مراقب دشمن باشید؛ نه فقط دشمنی که از مرز حمله میکند، بلکه دشمنی که به مرزهای درون وجود ما حمله میکند؛ اراده ی ما را تضعیف میکند، ایمان ما را تضعیف میکند، عزم قاطع ما را بر کار کردن تضعیف میکند، عمل ما را از خلوص و صفا خالی میکند. دشمن حقیقی این است. اگر ما توانستیم با این دشمن دست و پنجه نرم کنیم و بینی او را به خاک بمالیم، آن وقت در مقابل آن دشمن بیرونی دست ما پر است. آن کسی که در میدان جنگ دچار هزیمت میشود، قبلا در درون خود دچار هزیمت شده است. اگر در درون خود دچار هزیمت نشویم، در بیرون هیچ دشمنی نمیتواند ما را منهزم کند.(بیانات در دیدار جمعی از پرسنل ارتش جمهوری اسلامی ایران به مناسبت روز ارتش 25/1/1378)