تقویت نظام ضربه به دشمن
عزیزان من! این آیه مربوط به یکی از جنگهای پیامبر به است: « الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا».(61) خبر میدادند که دشمن به صورت متراکم در انتظار شماست؛ بترسید! در پاسخ به این هشدار و بیم دهی- که دشمن به صورت متراکم در انتظار شماست تا ضربه را وارد کند- اینها میگفتند: « وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ»(62)؛ خدا برای ما بس است و پشتیبانی او برای ما کافی است. البته «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ» را در پستوی اتاق و داخل بستر راحت نمیشود گفت. ما نه کاری بکنیم، نه تلاشی بکنیم، نه حرکتی بکنیم، نه جانی را به خطر بیندازیم، نه از آبرویی مایه بگذاریم، بعد هم بگوییم: «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ»! نه، خدای متعال آدمی را که در راه او مجاهدت نمیکند، کفایت نخواهد کرد. این کفایت مربوط به میدان جنگ است. ما امروز در یک میدان نبردیم؛ اگرچه نه نبرد نظامی و نبرد مرگ و زندگی. مستکبران عالم چون با اسلام و نظام اسلامی به جد دشمنند، ما هر اقدام خوبی که میکنیم، هر قانون خوبی که میگذاریم، هر اجرای خوبی که میکنیم، هر قضاوت خوبی که میکنیم، هر منش خوبی که از خودمان نشان میدهیم، هر کاری که به تقویت این نظام و تقویت اسلام منتهی میشود، اگر از ما سر بزند، وداع داریم یک ضربه به دشمن میزنیم. اینجاست که آدم میگوید: «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ». پاسخ خدا هم این است که « فَانقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ وَفَضْلٍ لَّمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ وَاتَّبَعُوا رِضْوَانَ اللَّهِ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَظِیمٍ».(63).(بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام 19/4/1379)
اهمیت آرامش در مواجهه با دشمن
چون تلاش جریانهای سیاسی ضد جمهوری اسلامی و ضد این حرکت عظیم اسلامی ملت ایران و ملتهای منطقه -این جریان تبلیغاتی عظیمی که امروز به راه انداخته اند- در جهت ایجاد تلاطم- هم تلاطمهای اجتماعی و هم تلاطم روحی- است؛ یعنی دلها را مضطرب کردن، نگران و ترسان کردن که امروز سیاست کلی امپراتوری خبری در دنیا این است و تازگی هم ندارد- نه نسبت به ما در این بیست و چند سال و نه نسبت به جریان حق در طول تاریخ اسلام از اول تا امروز- لذا ملاحظه میکنید یکی از مطالبی که در قرآن روی آن بعنوان یک موضوع منفی تكیه شده، «مرجفون» است؛ یعنی همان کسانی که سعی میکنند دلها را مضطرب، پریشان و ملتهب کنند و دلهره ایجاد نمایند. آن روز این آیه ی شریفه را برای دوستان دیگری که اینجا بودند، خواندم: « الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ»(64) در مدینه ی پیغمبر جنجال درست میکردند که: «جمع شده اند و میخواهند پدرتان را در بیاورند! از بین رفتید، نابود شدید؛ تمام شد». آیه ی قرآن نازل شد که وقتی یاوه گویان و هرزه گویان و ضعیفان چنین فضایی را ایجاد میکنند و این میکروب و ویروس خطرناک ترس را در فضا میپراکنند، مؤمنان کسانی هستند که « فَزَادَهُمْ إِیمَانًا»(65)؛ ایمانشان بیشتر میشود. « وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ»(66) این «حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِیلُ» متعلق به اینجاست. یعنی در مواجهه با تلاطمی که دشمن میخواهد به وسیله ی امواج تبلیغاتی و روانی خود ایجاد کند، آرامش دارند. همان «سکینه» است: « هُوَ الَّذِی أَنزَلَ السَّكِینَةَ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ»(67)؛ خدای متعال آرامش به دلهای مؤمنین داد: « لِیَزْدَادُوا إِیمَانًا مَّعَ إِیمَانِهِمْ»(68)؛ برای اینکه ایمانشان هم تقویت شود. واقع قضیه هم همین است.(بیانات در دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی 7/3/1382)
***
انسانها اگر از سکینه و آرامش و توکل و اعتماد به خدا و اعتماد به آینده و اعتماد به آنچه از مبانی حق در اختیار آنهاست، برخوردار نباشند، در مقابل اینطور حوادث دست و پایشان را گم میکنند؛ بخصوص اگر انسان بداند که این حوادث را دشمن برنامه ریزی کرده است؛ که بعید هم نیست و قرائنی هم دارد.(بیانات در دیدار کارگزاران نظام 4/10/1378)
استحکام نظام باعث یأس دشمن
امروز دشمن در مقابل نظام جمهوری اسلامی، با همه ی ساز و برگ خود از لحاظ نظامی، از لحاظ سیاسی، از لحاظ تبلیغی و از لحاظ فرهنگی وارد میدان شده است؛ اما در عین حال انسان بروشنی در می یابد که دشمن مأیوس است. دشمن احساس میکند با این نظام مستحکم درگیر شدن و به آن خدشه وارد آوردن، کار او نیست. امیدش به این است که ما که مسئولیتهای این نظام را بر دوش داریم، خودمان عوامل شکست خود را فراهم کنیم. ما اگر خودمان عوامل شکست را فراهم نکنیم، دشمن نمیتواند کاری کند. بزرگترین مصیبت برای یک ملت این است که مسئولان در میان آن ملت، از مسئولیتهای حقیقی خودشان غافل بمانند؛ از آن چیزی که خدا از آنها خواسته است و پایه ی اصلی مسئولیت آنهاست، غافل بمانند؛ به چیزهای کم اهمیت سرگرم و مشغول شوند به نفع خود و نفع پرستی خود سرگرم و مشغول شوند؛ دل آنها به جای تپیدن برای وظیفه ی الهی، برای مسائل کوچک و حقیر بتپد. در همه ی رده ها، در همه بخشها و در همه ی سازمانهای کشوری و لشکری نظام، باید متوجه این مسئولیت باشند و خدا را در نظر داشته باشند. عوامل قدرت در میان این ملت و در این نظام به وفور وجود دارد و این عوامل معنوی، قدرت خود را در طول این بیست سال نشان داده است و از میدانهای دشوار و تجربه های سخت، سرافراز بیرون آمده است. این عوامل را باید حفظ کنید.(بیانات در دیدار فرماندهان و گروه کثیری از پاسداران به مناسبت روز پااسدار 22/8/1378)
***
امروز استکبار جهانی و قلدرهای سیاسی عالم و امپراتوریهای زر و زور در سرتاسر جهان که در فساد و انحطاط غرقند، با اسلام و نظام اسلامی دشمن هستند؛ زیرا افشاگر و تهدید کننده ی آنها، اسلام و بیداری مسلمین است. طبیعی است هر کاری که علیه اسلام و نظام اسلامی و جمهوری اسلامی از عهده ی آنها برآید، میکنند. در یک صورت، نظام جمهوری اسلامی میتواند خود را به طور کامل از خطر و آسیب دشمن مصون نگه دارد و آن، وقتی است که با اقتدار خویش آنها را مأیوس کند. روزی که جمهوری اسلامی، با اثبات اقتدار سیاسی و اقتصادی خود و با اثبات قدرت ادامه ی زندگی، دشمن را مأیوس کرد، میتوان اطمینان داشت که دشمن از توطئه دست خواهد کشید؛ چون احساس میکند تلاش او بیفایده است.(بیانات در مراسم بیعت وزیر آموزش و پرورش، معلمان و دانش آموزان تهران 26/3/1368)
***
«این توانایی ماندن»، این «اقتدار»، این «ظرفیت بقا» بایستی حفظ شود. اینجور نیست که ما هر جور عمل کنیم - ولو بی تفاوت، ولو با عدم توجه به وظایف حساس و مهم - باز هم همین ظرفیت مقاومت باقی بماند؛ نه، بایستی نظام جمهوری اسلامی را به معنای حقیقی کلمه اش حفظ کرد، تا بتوان از منافع این ملت، از منافع این کشور، این ملت را بهره مند کرد؛ تا بتوان این ملت را به اوج ترقی و آرزوها و آرمانهای خودش رساند.(بیانات در دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت 24/9/1387)