فراموش کردن دشمن یعنی بزرگترین خطر
این کشور، این انقلاب و این تاریخ، نجات یافته ی این مجاهدتها و این خونهاست. بدانیم که این انقلاب و این ملت و این کشور، بخصوص فعالان این نهضت بزرگ، چه دشمنان خونخوار و بیرحمی در کمین داشتند و هنوز هم دارند. همانهایی که شهید بهشتی را از دست این ملت گرفتند، هنوز در دنیا هستند. همانهایی که آنها را کمک میکردند، هنوز هم میکنند. مبادا بعضی ساده دلیها یا احیانا کج فکریها موجب شود که ما تصور کنیم دشمنیها و دشمنها تمام شدند؛ که این خطر بزرگی را تولید خواهد کرد. برای کسی که در مواجهه با دشمن است، هیچ خطری بالاتر از فراموش کردن دشمن نیست.(بیانات در دیدار مسئولان دستگاه قضایی کشور و خانواده های شهدای هفتم تیر 7/4/1377)
عدم اعتماد به دشمن
به دشمن و ایادی او اعتماد نکنید. این بدحالتی است که انسان ببیند در داخل خطوط سیاسی، با خط مقابل خودشان خصمانه رفتار کنند؛ اما مرزهای خودشان را به روی دشمن باز بگذارند! من این را نمیپسندم این را ملت نمیپسندد؛ به جرأت میتوانم بگویم که این را خدا هم نمیپسندد.(بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران 8/5/1378)
کار سازنده؛ مبارزه با دشمن
کار سازنده، مبارزه با دشمن است. اگر کسی برای علم و برای ادارهی کشور تلاش کند، با دشمن مبارزه کرده است. اگر کسی برای افزایش ثروت ملی تلاش کند، با دشمن این ملت و این کشور مبارزه کرده است؛ چون دشمن نمیخواهد این کشور بخوبی اداره شود و امور مردم به سهولت بچرخد. دشمن میخواهد مشکل درست کند. باید با ادارهی صحیح و کار سازنده و صحیح و منطقی، با دشمن مقابله کرد.( پیام نوروزی به مناسبت آغاز سال1375 1/1/1375)