عدم انفعال در برابر دشمن
در مقابل دشمنان خدا؛ یعنی استقامت، ایستادگی مطلق، از دشمن نترسیدن، از دشمن حساب نبردن، در مقابل دشمن به انفعال دچار نشدن. این خیلی مهم است که انسان در مقابل دشمن، دچار انفعال نشود. تمام سعی امروز دنیای مادی مستکبر۔ یعنی همین دولتهای استکباری که زمام مسائل اقتصاد و تسلیحات عالم و حتی در موارد بسیاری، فرهنگ خیلی از کشورها را هم در دست دارند- این است که هر جا مقاومتی هست، آن را از طریق منفعل کردن خرد کنند. انفعال در مقابل دشمن، غلط ترین کار و بزرگترین اشتباه است. دشمن را از لحاظ دشمنی، باید به حساب آورد؛ یعنی در مقابل او، او را حقیر نشمرد و در برابرش آماده بود و دفاع کرد؛ اما از دشمن نباید حساب برد، نباید تحت تأثیر قرار گرفت و نباید در مقابلش منفعل شد. دشمن میخواهد جوامع را منفعل کند. بزرگترین پشتوانه ی نقض حقوق بشر در هر جای دنیا که مشاهده شود، همین دولتهای مستکبر- امثال آمریکا - هستند. آن وقت اینها داعیه دار حقوق بشر میشوند و آن را برای ملتها و دولتهایی که میخواهند با آنها دربیفتند، چماقی میکنند! اگر از این طرف کسانی بیایند طوری در باب حقوق بشر حرف بزنند، برای اینکه او را راضی کنند، این خیلی سیاست غلطی است. این، یعنی انفعال در مقابل دشمن.(بیانات در دیدار با خانواده های سرداران شهید استان تهران 17/2/1376)
سر سخت بودن در برابر دشمن
« وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا»(42)، یک تعلیم قرآنی است؛ بارها هم تکرار کرده ایم، هی هم میخوانیم. وقتی که این آیه ی شریفه به عنوان الهام الهی، در دل ما نازل شد- دل جذب کند، هضم کند، بگیرد، دل به شکل این آیه صیرورت پیدا کند، دل ما و جان ما در قالب این آیه قرار بگیرد- آن وقت مسأله ی وحدت برای ما یک مسأله ی اساسی خواهد شد و برای خاطر اغراض و مقاصد شخصی، وحدتهای عظیم ملی را به هم نمیزنیم؛ بینید، این اثرش اینجا ظاهر میشود. اگر آیات قرآن آنچنان بر دل انسان نازل بشود که دل جذب کند و فهم کند و به شکل آن آیه در بیاید، آن وقت وقتی که به ما میگویند که: « وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ»(43)، پذیرش آن برایمان راحت میشود. با كفار سختگیر، سخت، اشداء؛ شدید و شدت به معنای سختی است؛ معنایش این نیست که حتما بایستی دشمن را آدم بکلی پایمال کند و سرکوب کند؛ نه، یک وقت اقتضای سرکوبی دارد، یک وقت هم اقتضای سرکوبی ندارد؛ اما در همه حال باید در مقابل دشمن سرسخت بود. خاکریزتان باید در مقابل دشمن نرم نباشد؛ دشمن نتواند نفوذ کند؛ نتواند تأثیر بگذارد؛ این در مقابل دشمن. نقطه ی مقابل: «رحماء بینهم»؛ با همدیگر مهربان باشیم، رحیم باشیم، نرم باشیم در مقابل هم. ببینید این دستور قرآن است دیگر. چرا عمل نمیکنیم؟ اشکال کار کجاست؟ اشکال کار همین است. اگر دلهایمان را ظرف پذیرنده ی باران رحمت قرآن و باران هدایت قرآن قرار بدهیم، اگر دل را به قرآن بسپریم، برایمان راحت میشود. مقاصد شخصی، اغراض شخصی، منافع مادی، قدرت طلبی، پول طلبی، رفیق بازی، اینها موجب نخواهد شد که انسان این توصیه ی قرآنی و هدایت قرآنی را فراموش کند؛ از دست بدهد؛ پشت سر بیندازد. (بیانات در جمع قاریان قرآن در روز اول ماه رمضان 31/5/1388)
شکست حتمی دشمن در مقابل عزم و ارادهی مؤمنان
مسلمانان با همکاری و تکیه بر مبانی مشترکی که قرآن و سنت بدان ناطق است قدرت خواهند یافت که در برابر این اهریمن چندچهره بایستند و آن را مغلوب اراده و ایمان خود سازند. ایران اسلامی با پیروی از درسهای امام خمینی کبیر، نمونه ی بارز این مقاومت موفق است. آنان در ایران اسلامی شکست خورده اند. سی سال ترفند و توطئه و دشمنی از کودتا و جنگ تحمیلی هشت ساله، تا تحریم و مصادره ی اموال، و از جنگ روانی و تبلیغاتی و صف بندی رسانه ای تا تلاش برای جلوگیری از رشد علمی و دستیابی به دانشهای نوین و از جمله دانش هسته ای، و حتی تحریک و دخالت آشکار در ماجرای پرشکوه و پرمعنای انتخابات اخیر، همه و همه به صحنه هایی از شکست و انفعال و سرگردانی دشمن تبدیل شد و آیه ی «إن كید الشیطان كان ضعیفا»(44) در برابر چشم ایرانیان بار دیگر مجسم گشت. در هر نقطه ی دیگر نیز که مقاومت برخاسته از عزم و ایمان، مردم را به مصاف مستکبران پرمدعا کشانید، پیروزی نصیب مؤمنان و شکست و رسوایی سرنوشت حتمی ستمگران شد. فتح نمایان ۳۳ روزه در لبنان و جهاد سرافراز و پیروز غزه در سه سال اخیر، شاهد زنده ی این حقیقت است.( پیام حضرت آیت الله خامنه ای به کنگره ی عظیم حج سال 1430، 5/9/1388)