عدم تسلیم در قاموس فرهنگ و تاریخ ما
موضع ما چیست؟ ما از هیچ جنگی استقبال نمیکنیم؛ این را همه بدانند. این موضع متحد و یکپارچه همه ی مسئولان نظام است؛ اجتناب از جنگ را وظیفه خودمان میدانیم. معتقدیم رویکرد کنونی آمریکا، منطقه و دنیا را به بی ثباتی میکشد. در عین حال معتقدیم که آمریکا در برآورد تواناییهای خودش دچار مبالغه است. همه ی عناصر لازم برای آنچه آنها میخواهند به دست بیاورند، موشک و اتم نیست؛ خیلی چیزهای دیگر لازم است که آنها ندارند. در مورد تواناییهای ملت بزرگ، منطقه ی حساس و مسئولان هوشیار ما هم دچار غفلتند. ما تواناییهای انسانی داریم، تواناییهای جغرافیایی داریم. منطقه ی ما، منطقه ی بسیار حساسی است. بی ثباتی در این منطقه، دنیا را بی ثبات میکند. اینها حقایق بسیار مهمی است که باید به آن توجه داشته باشیم. جمهوری اسلامی هم «طالبان» نیست که بند نافش به یک کشور بیگانه وصل بود، لذا وقتی که بند ناف را قطع کردند، به خودی خود از بین رفت. جمهوری اسلامی کشوری بزرگ، با مردمی بزرگ، با امکاناتی فراوان، با سرزندگی و نشاط فراوان، با عقبهی طولانی در همه ی دنیای اسلام و با قدرت بازدارندگی بسیار بالاست. جمهوری اسلامی قابل مقایسه با جاهای دیگر نیست.
ما ضعیف نیستیم، قوی هستیم، عزیز هستیم، سربلند هستیم. نه ملت ما، نه دولت ما، نه تاریخ ما و نه فرهنگ ما اجازه ی تسلیم در مقابل هیچ دشمنی را نمیدهد و این ملت به هیچ وجه تسلیم نخواهد شد. موضع ما پای فشردن بر حق و به کار گرفتن عقل و حزم و تدبیر است و تنها راه حفظ کشور را همین میدانیم. باید مواضع برحق خودمان را حفظ کنیم و باید عقل و تدبیر و حزم را در همه ی مراحل به کار بندیم. در این دوره نخبگان وظایف سنگینی دارند و این دوره، دورهی آزمایش مهمی است:
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
چشم تاریخی، نگران من و توست. امروز شما صحنه گردانان و قهرمانان و کارگردانان اصلی یکی از مقاطع مهم تاریخ کشور هستید؛ باید حواستان را خوب جمع کنید.(بیانات در دیدار کارگزاران و مسئولان نظام جمهوری اسلامی 27/12/1380)
توانایی غلبه ی نظام اسلامی بر تهدیدات دشمن
نقطه ی مثبت و نقطه ی قوت نظام این است که نظام ثابت کرده است که توانایی غلبه بر تهدیدها را دارد؛ این خیلی چیز مهمی است. ما در طول این سی و دو سال تهدیدهای فراوانی داشتیم تهدید سیاسی، تهدید امنیتی، تهدید نظامی، تهدید اقتصادی لازمه ی این تهدیدها این بوده است که نظام ضربه بخورد. البته آنها میخواستند نظام را ساقط کنند - حالا این دور از دسترسشان بود - لااقل نظام را عقب نگه دارند، کشور را عقب نگه دارند. نظام بر همه ی این تهدیدها غلبه پیدا کرده است؛ یک نمونه اش جنگ تحمیلی بود، یک نمونه اش حرکات آمریکاییها بود، یک نمونه اش تحریمهای گوناگون بود. بعضی از اینها مستقیما از طرف بیگانگان بود؛ مثل تحریمها. تحریمها سالهای متمادی وجود داشته است، اما سالهای اخیر شدت پیدا کرده؛ خودشان گفتند تحریم فلج کننده. چه به کمک سازمان ملل- که در اختیار خودشان بود- و چه مستقلا، این تحریمها را تحمیل کردند. اینها مربوط به بیگانگان بود، که مستقیما آنها دخالت داشتند. تهدیدهایی هم بود که زمینه های داخلی داشت؛ اگرچه دشمن هم میتوانست از آنها استفاده کند؛ مثل مسأله ی قومیتها در کشور. نظام بر همه ی اینها غلبه کرد. امروز قومیتهای گوناگون کشور ما، همه برادر وار در کنار هم دارند زندگی میکنند؛ احساس اتصال به نظام و دلبستگی به نظام در همه ی آنها محسوس و مشهود است. به نظر من این یکی از مهمترین نقطه قوتهاست. ما در محاسبه ی نقاط قوت نظام باید این را در نظر بگیریم. نظامی تنها، بدون پشتیبان بین المللی، با دشمنی قدرتمندترین قدرتمندان مادی جهانی، در طول سی و دو سال با تهدیدهای متوالی و پی در پی مواجه بوده، اما بر همه ی این تهدیدها فائق آمده؛ این خیلی نقطه ی مهمی است. به نظر من نقطه ی قوت درجه ی اول نظام این است.(بیانات در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی 16/5/1390)
***
ملت ما باید قدرت و عظمتی را که در سایه ی اسلام و وحدت و مجاهدت به دست آورده، حفظ کند و بر آن بیفزاید. کمترین گرایش تسلیم آمیز به دشمن غدار، این سرمایه را که با بیشترین فداکاریها به دست آمده، بر باد خواهد داد و دشمن مستکبر را جریتر از پیش خواهد کرد.( پیام به مناسبت روز ملی مبارزه با استکبار جهانی 13/8/1369)
***
آن نظامی که به نام اسلام و به نام قرآن است، ولی در مقابل دشمنان خدا تسلیم میشود، دیگر جمهوری اسلامی نیست؛ جمهوری اسلامی آمریکایی است، مکتب قرآن و راه انبیا نیست. آن چیزی که در راهش جوانیها از بین رفت، جانهای طیب و طاهر از تنها خارج گردید، خونها ریخته شد، برایش زحمتها کشیده شد، این دیگر آن نخواهد بود. چهره ی جمهوری اسلامی نسبت به دشمنان خدا و متعرضان به حریم ملتها و شرف انسانیت و استقلال ملتها، چهره ی متعرض و عدم تسلیم است. ما بی اعتماد و مخالف و معارض بودیم و هستیم و خواهیم بود. سیاست جمهوری اسلامی و دیپلماسی ما، بر این پایه است.(بیانات در دیدار با مسئولان وزارت امور خارجه و سفرا و کارداران جمهوری اسلامی ایران 1/5/1369)
عدم تسلیم در مقابل زیاده خواهی دشمن
خوشبختانه مسئولین کشور عزت ملی را کاملا در نظر دارند و میدانند که در مقابل زیاده خواهی دشمنان، راه نجات تسلیم شدن و عقب نشینی کردن نیست؛ اگر دشمن زورگویی و زورگیری میکند، باید در مقابل دشمن ایستاد و پیشرفت کرد. علاج ملت ایران در کسب اقتدار است؛ این اقتدار فقط به معنای اقتدار نظامی نیست؛ باید اقتدار علمی، اقتدار اقتصادی، به دست آوردن قدرت اخلاقی و اجتماعی و بالاتر از همه ی اینها اقتدار معنوی و روحی - که از اتکال به خداوند متعال برای یک ملت حاصل میشود- هم کسب کنیم.( پیام نوروزی به مناسبت حلول سال1387 1/1/1378)
***
آنچه دشمن باید بداند، این است که با تشر زدن و به کار بردن ادبیات زورمدارانه و قلدرمآبانه نمیتواند ملت ایران را وادار به تسلیم کند. آن چیزی که برای ملت ما روشن و مسلم است، این است که هر گونه سلطهی خارجی در این کشور، سعادت دین و دنیای او را تهدید و دلت و تحقیر را بر او تحمیل خواهد کرد. امروز آمریکا نه فقط با ما، بلکه با دنیا با ادبیات قلدرمآبانه حرف میزند و برای گسترش نفوذ و سلطه ی خود در دنیا، صحبت از جنگ میکند. هر ملت و دولتی که مرعوب این ادبیات و این نحوه ی برخورد شود و تسلیم گردد، قطعا گور خود را کنده و به ضرر خود اقدام کرده است.(بیانات در اجتماع بزرگ زائران حرم امام خمینی 14/3/1381)