درسهای عاشورا، مقابله با دشمن
عاشورا پیامها و درسهایی دارد. عاشورا درس میدهد که برای حفظ دین، باید فداکاری کرد. درس میدهد که در راه قرآن، از همه چیز باید گذشت. درس میدهد که در میدان نبرد حق و باطل، کوچک و بزرگ، زن و مرد، پیر و جوان، شریف و وضیع و امام و رعیت، با هم در یک صف قرار میگیرند. درس میدهد که جبهه ی دشمن با همه ی تواناییهای ظاهری، بسیار آسیب پذیر است. (همچنانکه جبهه ی بنی امیه، به وسیله ی کاروان اسیران عاشورا، در کوفه آسیب دید، در شام آسیب دید، در مدینه آسیب دید، و بالأخره هم این ماجرا، به فنای جبهه ی سفیانی منتهی شد.) درس میدهد که در ماجرای دفاع از دین، از همه چیز بیشتر، برای انسان، بصیرت لازم است. بی بصیرتها فریب میخورند. بی بصیرتها در جبهه ی باطل قرار میگیرند؛ بدون اینکه خود بدانند. همچنانکه در جبهه ی ابن زیاد، کسانی بودند که از فساق و فجار نبودند، ولی از بی بصیر ت ها بودند.(بیانات در دیدار فرماندهان گردانها، گروهانها و دسته های عاشورای نیروهای مقاومت بسیج سراسر کشور، در سالروز شهادت امام سجاد (ع) 22/4/1371)
واقعه ی عاشورا حربه علیه دشمن
امروز کسانی هستند که میخواهند ماجرای عاشورا را بعنوان یک درس، خاطره و یک شرح واقعه، از زبان علما، روحانیون، مبلغین، مبلغات و امثال اینها بشنوند. ما در این زمینه چه خواهیم کرد؟ در اینجا به قضیه ی خیلی مهم تبلیغ میرسیم. اگر روزی این طلاب جوان، فضلای حوزه های علمیه، مبلغین، وعاظ، مداحان و روضه خوانان، توانسته اند ماجرای عاشورا را مثل حربه ای علیه ظلمات متراکم حاکم بر فضای زندگی همه ی بشر به کار گیرند و با این تیغ برنده ی الهی پرده ی ظلمات را بشکافند و خورشید حقیقت را به شکل حاکمیت اسلام، واضح و آشکار کنند- این حقیقت در زمان ما اتفاق افتاده است - چرا نباید متوقع بود که در هر عصر و زمانی - هر چه هم که تبلیغات دشمن در آن دوره سخت، همه گیر و ظلمات «اشد تراكما» باشد - مبلغین، گویندگان و علمای دین، بتوانند علیه هر باطلی، شمشیر حق و ذوالفقار علوی و ولوی را در دست گیرند و از آن استفاده کنند؟!(بیانات در دیدار روحانیون و وعاظ، در آستانه ی ماه محرم 3/3/1374)
رحمت الهی؛ موجبات تأثیر نپذیرفتن از دشمن
ما به دل خودمان نگاه میکنیم، به دل مردممان نگاه میکنیم، رحمت الهی را مشاهده میکنیم. وقتی میبینیم عزممان راسخ است، وقتی میبینیم تحریک دشمن ما را متحرک نمیکند، اخم او ما را نمیترساند، وعده ی او ما را به او دلخوش و خوشبین نمیکند، میفهمیم رحمت الهی است؛ خدای متعال پشت سر همه ی این عوامل ظاهری و مادی است؛ دست قدرتمند الهی پشت این نظام است و دارد او را به پیش میبرد؛ دارد هدایت میکند. «اللهم إنما یكتفی المكتفون بفضل قوتک».(38) در دعای صحیفه ی سجادیه - من توصیه میکنم همه ی شما را که با صحیفه ی سجادیه انس پیدا کنید؛ دعاهای امام سجاد علیه السلام - آمده: همه ی کسانی که در دنیا قدرتی دارند، اکتفای ذاتی ای دارند، ریزه خوار قدرت تو هستند؛ در مشت قدرت تو هستند. «فصل على محمد و اله و اكفنا و انما یعطی المعطون من فضل جدتک فصل على محمد و اله و اعطنا و انما یهتدی المهتدون بنور وجهک فصل على محمد و اله و اهدنا»(39). اعتماد به خدا، اكتفای به کفایت الهی، پشتگرمی به رحمت و هدایت خدا، مگر میگذارد انسان ناامید شود.(بیانات در دیدار روحانیون و طلاب تشیع و تسنن کردستان 23/2/1388)