تحریک مردم از راه واسطه ها
امام بزرگوار، مکرر میفرمود که گاهی دشمن با ده واسطه، یک نفر را تحریک میکند که حرفی بگوید، یا کاری را انجام دهد. اگر شما بخواهید دشمن را بشناسید، باید ده واسطه را طی کنید و بروید. دشمن انقلاب در ایران - یعنی ایادی استکبار جهانی - راحت میتوانند ده واسطه پیدا کنند و خودشان را در حوزه ی قم، به بیچاره ای برسانند و او را به حرفی، به گفته ای و به یک موضعگیری غلط و ناشیانه وادار کنند! آنقدر در کشور، ورشکستگان سیاسی، ضربت خورده های از انقلاب تودهنی خورده های از همین بسیج، ضربت خورده های از دادگاههای انقلاب، ساواکیهای قدیم و کسانی که امیدشان به این بود که نظام مزدور گذشته ی ظالم بماند و آنها از آن استفاده کنند و محروم ماندند، هستند که واسطه بشوند تا آن ده واسطه را درست کنند و خبر غلط و حرف دروغی را به فلان آدم بیچاره و مفلوک بدهند و او خیال کند که اوضاع و احوال به صورتی است که باید حالا حرفی زد؛ خودش و دیگران و زن و بچه ی خود را به بلا بیندازد!(بیانات در جمع بسیجیان به مناسبت هفته ی بسیج 5/9/1376)
عدم خوش بینی نسبت به دشمن
کسانی که روی مردم اثر میگذارند. کسانی که حرفشان، اقدامشان، عملشان، منششان، نوشته شان، روی مردم اثر میگذارد- چند خطر بزرگ آنها تهدیدشان میکند که باید بسیار مراقب باشند. یکی خطر خسته شدن است، یکی خطر راحت طلبی است، یکی خطر میل به سازش است، یکی خطر چسبیدن به منافع نقد است؛ همان بلایی که بر سر کسانی که انقلاب فلسطین را منحرف کردند، آمد؛ همان خطری که بر سر همهی رهبرانی آمد که ملتهای خودشان را از مسیر درست و راهی که شروع کرده بودند، منحرف کردند و بازداشتند. بارهای سنگین بر روی نیروهای اثرگذار روی ذهنهای مردم است. باید ایمان و پارسایی خودشان را تقویت کنند؛ باید اتکای خودشان را به لطف و فضل خدا زیاد کنند، باید به دشمن لحظه ای خوشبین نباشند؛ دشمن درصدد ضربه زدن است. اگر خواص یک کشور یعنی نیروهایی که با زبانشان، با قلمشان، با رفتارشان، با امضایشان، بر روی مسیر یک ملت اثر میگذارند- میل به سازش و راحت طلبی و زندگی مرفّه و خوشگذرانی کند و از حضور در میدانهای خطر خسته شوند، آن وقت خطر تهدید میکند. لذاست که شما میبینید امیر المؤمنین علیه السلام در دوران خلافت کوتاه خود، بیشترین خطابش، بیشتری ملامتش، بیشترین توصیه اش و بیشترین تذكرش، به کسانی است که به آنها مسئولیت داده بود تا بخشهای مختلفی را در آن کشور بزرگی که در اختیار آن حضرت بود، اداره کنند. امام بزرگوار ما بارها و بارها به مسئولان کشور، به ما، به شاگردان خودش، به دستپروردگان خودش، تذکر میداد. مضمون آن تذکر این بود که مبادا به چرب و شیرین زندگی راحت، خودشان را عادت بدهند و از مجاهدت در راه خدا باز بمانند.(بیانات در اجتماع بزرگ عزادارن در صحن مطهر امام خمینی(ره) 14/3/1379)
توسل دشمن به دروغ و فریب
دشمن مایل نیست اهداف و مقاصد خیانت آمیز و جنایت بار خود را برای ملتها تشریح کند. لذا از دور شعارهای انسان دوستی، حقوق بشر، دمکراسی و غیره را بر سر دست میکند. اما این دروغگویی و فریب نمیتواند زیاد باقی بماند. قدرت طلبان و مستکبران عالم، در عمل خودشان را افشا میکنند. همین حالا در قضیه ی عراق ببینید. آمریکاییها صریحا میگویند ما میخواهیم به عراق بیاییم و یک حاکم آمریکایی را حداقل به مدت دو سال بر سر کار بگذاریم. این، افشای مافی الضمیر آمریکاییهاست. آنها در ته دلشان همین را میخواهند و به کمتر از این راضی نیستند. اگر بخواهند یک حاکم دست نشاندهی عراقی را هم بر سر کار بگذارند، باز آنها را اشباع نمیکند. آنها میخواهند یک ملت، یک کشور و یک مجموعه منابع انسانی و مالی و مادی را یکجا و یکپارچه در حلقوم شرکتهای افزون طلب صهیونیستی و مراکز قدرت جهانی بریزد و به کمتر از این راضی نیستند. خواست آنها این است.(بیانات در دیدار مردم آذربایجان غربی 28/11/1381)