منافع مادّی دشمن در جنگیدن
داستان تسلیحات و هزینه های نظامی، امروز در دنیا یکی از داستانهای غم انگیز بشریت است. امروز در دنیا کارخانه های اسلحه سازی انواع سلاحها را میسازند، برای اینکه این سلاحها فروش برود. در دنیا در جنگ ایجاد میکنند، انسانها را به جان هم می اندازند، دولتها را در مقابل هم قرار میدهند، ایجاد تهدید میکنند تا بتوانند فکر خائنانه و طمع خباثت آلود خودشان را تأمین و اشباع و ارضاء کنند. تا وقتی که ابر قدرتها سلسله جنبان مسائل جهانی هستند، جنگ در دنیا تمام نمیشود. جنگ برای آنها دارای منافع مادی است. این جنگ، جنگ در راه عدالت نیست. دروغ میگویند آمریکاییها و دیگران که میگویند ما جنگ میکنیم برای اینکه امنیت بدهیم؛ نه، درست عکس این است. هر جا حضور نظامی و حرکت نظامی دارند، موجب ناامنی و موجب بی عدالتی و موجب سخت کردن زندگی برای انسانها هستند. از وقتی که این ابزارهای مدرن در دنیا به وجود آمده است، انسانها دچار فشارند. در طول چهل و پنج سال ـ یعنی از بعد از جنگ جهانی دوم تا سال ۱۹۹۰ مسیحی ـ که به اصطلاح دوران «جنگ سرد» نامیده میشود، در گزارشهای رسمی بین المللی آمده است که فقط سه هفته در دنیا جنگ وجود نداشته است! در تمام این چهل و پنج سال، در گوشه و کنار دنیا جنگهایی وجود داشته است. این جنگها را کی به وجود می آورد؟ همان کسانی که تسلیحات را تولید میکنند. هزینه های نظامی قدرتهای بزرگ، امروز یکی از سرسام آورترین هزینه هاست. طبق آمارهای خودشان، در همین سال گذشته ی مسیحی، دولت آمریکا بیش از ششصد میلیارد دلار صرف هزینه های نظامی کرده است! این هزینه های نظامی را ما امروز در همسایگی خودمان داریم مشاهده میکنیم. این هزینه ها صرف افغانستان میشود، برای سرکوب ملّت مسلمان افغانستان؛ صرف عراق میشود، برای در قبضه نگه داشتن ملّت عراق؛ صرف کمک به رژیم خبیث صهیونیستی میشود، برای ملتهب نگه داشتن همیشگی خاورمیانه. امروز جهت قدرتهای فاسد این است. اسلام با اینها مبارزه میکند، با اینها مخالفت میکند. (بیانات در دیدار مسئولان نظام در روز عید مبعث 19/4/1389)
ترس عدّه ای از دشمنیها
عدّه ای نگاه میکنند به دشمنیها، دلشان را از دست میدهند؛ زهره شان آب میشود از اینکه میبینند دهانهای از خشم گشوده، علیه جمهوری اسلامی بدگویی میکنند، حرف میزنند. خوب، همه ی نظامهای عالم، همه ی حکومتهای عالم دشمنانی دارند و دوستانی؛ امروز هم اینجور است، در طول تاریخ هم اینجور بوده. هیچ حکومتی را شما پیدا نمیکنید که همه ی مردم در داخل آن حکومت و خارج آن حکومت با او خوب باشند یا همه با او بد باشند؛ نه، یک عده ای موافق دارند، یک عدّه ای مخالف. (بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران 20/6/1388)
وقاحت و پررویی دشمن
امروز نمیخواهم بگویم که دشمنان مسلح به پول و زور بیکارند و ضربه نمیزنند. ضربه میزنند و حرفهایشان را هم میشنوید. امروز آنقدر هم بی حیا شده اند که صریحاً میگویند: ما رفتیم به فلان کشور و گفتیم که رابطه اش را با ایران قطع کند، یا فلان کشور، معامله اش را چنان کند. وقاحت دشمنان ما ـ بیش از همه آمریکاییها ـ آنقدر هست که تصریح هم میکنند! صهیونیستهای بی وجود مجهول الهویه مجعول النسب هم که جرأت نمیکردند اظهار وجودی بکنند و همه ی تلاششان برای دفاع از خود مصروف بود، اکنون بخاطر بدکرداری بعضی از رؤسای عرب در منطقه، کارشان به جایی رسیده است که اینجا و آنجا میروند و میگویند با ایران اینگونه و آنگونه رفتار کنید! گفت: «یکی را به ده راه نمیدادند، سراغ خانه ی کدخدا را میگرفت.» وجود خودشان در منطقه زیادی است، حالا راه افتاده اند که فلان و فلان! (بیانات در دیدار فرماندهان و اعضای «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی»، به مناسبت «روز پاسدار» 15/10/1373)
***
در سطح جامعه، تشنج، اغتشاش، درگیری مصلحت نیست؛ این چیزی است که دشمن میخواهد. دشمن میخواهد جامعه آرام نباشد. امنیت، مهم است. دشمنان امنیتِ مردم دوست دارند که مردم در ناامنی زندگی کنند، ناراحت بشوند، کلافه بشوند، عصبانی بشوند؛ ما این را نمیخواهیم. ما میخواهیم مردم زندگی شان، زندگی آرامی باشد. (بیانات در دیدار با جمعی از روحانیون و طلاب 22/9/1388)