عصبانیت دشمن
مردم، این انقلاب را به پیروزی رساندند. حکومتی را خود این مردم به وجود آوردند که حرف اولش این است که میگوید، من مصالح این ملّت را محترم میشمارم؛ نه مصالح کشورها و دولتهای دیگران را؛ هرکس میخواهد باشد. در باب سیاست خارجی و ارتباط با دنیا، حرف اساسی نظام جمهوری اسلامی، این است دیگر. از این موضع، عصبانی اند. در گذشته، اگر گفته میشد که نفت را به فلان قیمت بفروشید، میگفتند چشم. به فلان کشورها بفروشید، میگفتند چشم. به فلان کشورها نفروشید، میگفتند چشم. کما اینکه امروز نمونه هایش را در اوپک میبینیم. امروز بعضی از کشورها هستند که بخاطر آمریکا، به خاطر سرمایه داران بین المللی، بخاطر کمپانیهای غربی، قیمت نفت خودشان را از صفر هم کمتر میدهند! یعنی واقعاً این پولی که امروز بابت نفت میگیرند، چیزی نزدیک به صفر است! اگر یک مقدار ملاحظه کنند و مدّت و مهلت بدهند، زیر صفر میشود! برای خاطر اینکه مصالح آنها تأمین شود، دستور شرکتهای خارجی و کمپانیهای بزرگ این است که بایستی این ماده حیاتی ـ که امروز تمدن بشری متوقف به همین نفتی است که متعلق به ماست و اگر نفت ما نباشد، تمام چرخهای بزرگ صنعت عالم از کار خواهد افتاد و تمام شهرها خاموش خواهد شد ـ با قیمت پایین عرضه شود. نفت هم قسمت عمده اش در منطقه ی خلیج فارس و خاورمیانه است. هر چه که آنها بخواهند، بعضی از این آقایانی که در اوپک هستند، همان را عمل میکنند؛ ملاحظه ی خودشان را نمیکنند. (بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران28/10/1375)
***
نمیتوان انتظار داشت که دشمن توطئه و دشمنی نکند؛ او دشمن است و توطئه و دشمنی خواهد کرد. این ما هستیم که باید در مقابل مشکلات و توطئه هایی که دشمن سر راه ما میگذارد، صبر و استقامت کنیم و نسبت به ادامه ی راه، خسته و کسل و ملول نشویم. از طرف دیگر، باید از خدا استعانت بجوییم و با او رابطه داشته باشیم و راه او را درست بدانیم و جز حول و قوه الهی، به نیروی دیگری اعتقاد نداشته باشیم. (بیانات در مراسم بیعت جمع کثیری از اقشار مختلف مردم 31/3/1368)
***
دشمن، به هر حال دشمن است و من هم نمیتوانم از غیب بگویم آن دشمن بیدار یا خواب است، یا قصد جنگ دارد یا ندارد، یا خواهند جنگید و یا نخواهد جنگید؛ ولی میگویم که دشمن، دشمن است و مادامی که از خودش انصاف نشان نداده است و پشیمانی از تجاوز و تعرض در او مشهود نیست، بایستی از او برحذر بود. دشمن، چنین است؛ مگر اینکه نشان بدهد دشمن نیست. (بیانات در مراسم اعطای نشان فتح به فرماندهان و نیروهای نظامی ارتش و سپاه در عملیات کربلای 5و7 15/11/1368)
***
عزیزان من! ما در شناختن دشمن، دچار اشتباه نخواهیم شد؛ این را دشمن بداند! خیال نکند که اگر آمدند و چند نفر آدم ساده لوح و معمم را وادار کردند که حرفی بزنند، ما اشتباه میکنیم و خیال میکنیم که دشمن ما اینها هستند! اینها کسی نیستند! دشمن، خود را پشت پرده پنهان میکند. دشمن که جلو نمی آید و خود را نشان نمیدهد. دشمن سعی میکند شناخته نشود! آن کسی که سینه سپر میکند و به خیال خود جلو می آید، یک عامل است؛ ممکن است خودش هم نداند عامل است! (بیانات در جمع بسیجیان به مناسبت هفته بسیج 5/9/1376)
بی باک بودن دشمن در ارتکاب جنایت
دستهای دشمن، بی ملاحظه و در ارتکاب به جنایت بی باک است که اگر این حادثه، حادثه ای محسوب شود که برنامه ریزی کرده و عمداً خواسته باشد آن را به وجود آورد، کسانی را از بهترین عناصر یک کشور ـ جوان و دانشجو؛ آن هم اینگونه دانشجویانی ـ انتخاب کند! به خیال او، جرقه اینطوری زده شد. منتها محاسباتش غلط از آب درآمد؛ که حالا من خواهم گفت اشتباهات دشمن در محاسبات کجاها بود. من که این اشتباه او را در محاسبه میگویم، میدانم که نمیتواند این اشتباه محاسبه ها را درست کند؛ یعنی راهی ندارد. نه اینکه بگویم کجا اشتباه کردی که برود اشتباهش را تصحیح کند؛ نه. دشمن قادر نیست خودش را از این تناقض و از این موقع و موقف اشتباه خارج کند. (بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران 8/5/1378)
***
انقلاب اسلامی یک تجربه ی جدید و یک حرف نو در دنیاست. نظام اسلامی یک حرف تازه در محیط سیاسی عالم است. این چیزی نیست که نظامهایی که منافع کلان قدرتهای مستقر و مسیطر عالم به آن آنها وابسته است، حاضر باشند به آسانی از سرش بگذرند. لذا مقابله و معارضه و کارشکنی و تهدید میکنند؛ برای اینکه بتوانند این تجربه ی جدید را به شکست بکشانند. بنابراین، مشکلات، تحمیلی است. علاوه بر ضعفها و فتورها و بی فکریها و عقب ماندگیهایی که در طول زمان بر ملّت و کشور ما تحمیل شد، فشارهای دشمن هم زیاد است. در این محیط حقیقتاً جنگ احزابی، مسئولان نظام وظیفه دارند از همه ی توانشان استفاده کنند؛ برای اینکه بتوانند یک قدم جلو بروند و کاری انجام دهند و یکی از مشکلات را حل کنند و گرهها را بگشایند؛ و این با اخلاص، با صفا، با همکاری، با حفظ آن مبانی ای که این انقلاب بر اساس آن به وجود آمد، ممکن است. عزیزان من! شما بدانید که دشمن شما، دشمن این انقلاب، دشمن این نظام، برنده ترین حربه ای که در اختیار خواهد داشت، فقر و گرفتاری اقتصادی مردم است. روی این مسأله باید فکر کرد. گرفتاریهای اقتصادی مردم، همین بیکاری ای است که در کلمات شما تکرار میشود و درست هم هست؛ همین کمبودها و همین مشکلات فراوان است. البتّه فسادهای گوناگون، سوء استفاده های گوناگون، تبعیضهای گوناگون، مشکلات اداری و مشکلات قضایی هم در کنارش هست. اولویت اوّل برای شما این است که امید مردم را حفظ کنید. الویت اوّل این است که شکم مردم را سیر کنید. میشود نشست و حرفهای روشنفکری زد: اگر فلان طور نشود، فلان طور نخواهد شد؛ اگر چنین نشود، چنان نخواهد شد؛ امّا باید دید واقعیت چیست. (بیانات در دیدار با نمایندگان دوره ی ششم مجلس شورای اسلامی 29/3/1379)
توهم نبودن توطئهی دشمن
اینجور نیست که شما خیال کنید توطئه نسبت به این کشور، یک توهم است؛ نه، یک واقعیت است؛ از همه طرف دارد توطئه میشود. ممکن است آن کسی که در جهت آن توطئه ها در داخل کشور محور حرکت قرار میگیرد، خودش اصلا نفهمد. فهمیدن این هم ذکاوت میخواهد. بعضیها این ذکاوت را ندارند. ما آدمها را تجربه کردیم؛ نمیفهمند دارند به ساز کی میرقصند. ولی، این واقعیت را عوض نمیکند که آنها بفهمند یا نفهمند؛ بدانند یا ندانند. این توطئه ها وجود دارد. در عین حال این کشور، این نظام نه فقط سست نمیشود، ضعیف نمیشود؛ جامعه ی علمی اش، جامعه ی پیشرفته اش ـ که همین شما جوانها باشید ـ امروزش از ده سال قبلش به صورت آشکاری جلوتر میرود. این معنایش چیست؟ این معنایش حقانیت است. این معنایش اصالت است. این معنایش ریشه دار بودن است. « أَلَمْ تَرَ كَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَیِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ » (22)؛ اعتقاد ما این است. ما با اعتقاد، با دل کار میکنیم. (بیانات در دیدار جمعی از نخبگان علمی کشور 6/8/1388)