آگاهی اسلامی و بیداری؛ علّت دشمنیها
امروز بحمدالله جوامع اسلامی به اهمیت نظام اسلامی واقف شده اند. در طول سالهای متمادی، نویسندگان و گویندگان بزرگ و دلهای فراوانی به این سمت متوجّه شده اند. بیداری اسلامی شروع شده است؛ جوامع اسلامی به اهمّیّت این ذخیره ای که در اختیار آنهاست، واقف شده اند؛ البته به همین نسبت هم دشمنیهای دشمنان اسلام زیاد شده است. مرتّب مشغول تفرقه افکنی و اختلاف اندازی بین ملّتها مسلمانند تا با تحریک قومیت ها و ملّتها و عرقها و تعصّبها، هر گروهی را به سمتی بکشند. این نشاندهنده ی آن است که دشمن فهمیده است آگاهی اسلامی و بیداری اسلامی در محیط مسلمان نشین عالم، کار خود را میکند. حقیقت هم همین است. یقیناً همین احساس، ملّتهای اسلامی را به سمت نظام اسلامی و به سمت تشکیل امت واحده ی اسلامی خواهد کشاند؛ این یک آینده حتمی است. این دشمنی ها هم اثری ندارد. نیروی اسلام بالاتر از این حرفهاست؛ کمااینکه در ایران اسلامی، نقطه ای که هیچ کس تصور آن را نمیکرد، همین بود که نیروی عظیم اسلامی توانست مردم را متّحد کند؛ دلها را به هم نزدیک نماید؛ ایمان اسلامی را پشتوانه ی این حرکت قرار دهد و یک نظام اسلامی را در اینجا به وجود آورد. این امری است که اتّفاق افتاده است. (بیانات در دیدار مسئولان و کارگزان نظام جمهوری اسلامی به مناسبت میلاد پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق (ع) 10/4/1378)
قصد دشمن؛ نابودی جمهوری اسلامی
وقتی به آنها گفته شد که دشمن قصد دارد با تهاجم نظامی، نظام جمهوری اسلامی را منهدم کند و از بین ببرد، مردم قبول کردند و به میدان جنگ رفتند و از موجودیت جمهوری اسلامی و تمامیت کشور دفاع کردند. با گذشت زمان، روشن شد که قضیه چه بوده است. همه فهمیدند که قصد دشمن از سازماندهی این حمله و تهاجم نظامی، همین بود که نظام جمهوری اسلامی را از بین ببرد. مسأله، یک مسأله ی مرزی و اختلاف دو همسایه نبود. (بیانات در خطبه های نماز جمعه ی تهران 28/7/1368)
مخالفت دشمن با محور تربیت و تعلیم قرآنی
امروز دنیای اسلام تشنه ی عمل به قرآن است؛ و دشمنان اسلام این را نمیخواهند. بدیهی است که دشمنان اسلام صریحاً نمیگویند ما دشمن قرآنیم یا دشمن اسلام ـ « یُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا » (13) ؛ آنها با خدا هم خدعه میکنند، با بندگان خدا هم خدعه میکنند ـ آنها میگویند ما طرفدار اسلامیم، امّا درست به همان نقطه ای که اسلام از ما میخواهد، به آن نقطه حمله میکنند.
امروز شما میبینید در بعضی از کشورهای اسلامی، طرح مسأله ی جهاد جرم است؛ در کتاب درسی نباید مسأله ی جهاد مطرح بشود، در گفتگوهای کسانی که به نحوی با دستگاههای دولتی مرتبطند، اسم جهاد و اسم شهادت نباید مطرح بشود. به این چیزها و به عمل ما حمله میکنند. اتحاد اسلامی را ضربه میزنند، دلها را نسبت به یکدیگر بدبین میکنند، مسأله ی سنی و شیعه، مسأله ی فرق گوناگون بین شیعیان، مسأله ى فرق گوناگون بین اهل تستن؛ اینها موضوع کارهای دشمنان اسلام است. نمیگوید من با قرآن مخالفم، امّا با آنچه که محور تربیت و تعلیم قرآنی است، با او مخالفت میکند، که مثالش همین مثال وحدت است. چقدر خیرخواهان زحمت میکشند که بین برادران در دنیای اسلام اتحاد ایجاد کنند، یک وقت میبینیم از یک جا بمبی منفجر شد ـ بمب ضد وحدت ـ یا از آن طرف یا از آن طرف؛ فرقی نمیکند. این چیزهاست که بایستی ما بیدار باشیم، هشیار باشیم. ما مردم ایران هم همینجور. ما آنچه که میگوییم، برای دیگران نیست؛ در درجه اوّل برای خودمان است. خود ما هم باید وحدت را حفظ بکنیم. ببینید همین آیاتی که الآن خواندند: « وَاذْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْكُمْ إِذْ كُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا» (14) ـ برادر شدید با هم «ّوَكُنتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنْهَا» (15)؛ اسلام شما را از آتش تفرقه نجات داد. فراموش کردید؟ هی این به آن ایراد بگیرد، آن به این ایراد بگیرد؛ فروع را اصل بکنیم، اصول را فراموش کنیم، هی اختلاف بین ما بیفتد. اینکه قرآن میگوید: « وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا » (16) ، یعنی همه با هم اعتصام به حبل الله بکنید، خوب، این «همه» در سطح واحدی که نیستند؛ بعضی ایمانشان قویتر است، بعضی ایمانشان ضعیفتر است، بعضی عملشان بهتر است، بعضی عملشان متوسط تر است؛ در عین حال خدای متعال به همه خطاب میکند. میگوید اعتصام به حبل الله را جمیعاً بکنید، با هم بکنید. تو بگویی من جداگانه اعتصام به حبل الله کردم و دیگری نه؛ او ـ دیگری ـ باز بگوید من جداگانه اعتصام به حبل الله کردم، این طرف را نه؛ اینکه نمیشود. همدیگر را تحمل کنید. اصولی هست، محورهایی هست؛ اصل این است که در این اصول همدل باشیم. (بیانات در دیدار شرکت کنندگان مسابقات قرآن 3/5/1388)