عبادت نیازمند همّت و جدّیت
«لَیْسُوا سَوَاءً مِّنْ أَهْلِ الْكِتَبِ أُمَّةٌ قَائمَةٌ یَتْلُونَ ءَایَتِ اللَّهِ ءَانَاءَ الَّیْلِ وَ هُمْ یَسْجُدُونَ؛(2830) آنها همه یكسان نیستند از اهل كتاب، جمعیّتى هستند كه (به حق و ایمان) قیام مى كنند و پیوسته در اوقات شب، آیات خدا را مى خوانند در حالى كه سجده مى نمایند.»
دنیاطلب كوتاه همّت است
«یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَا لَكُمْ إِذَا قِیلَ لَكُمُ انفِرُواْ فِى سَبِیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ أَ رَضِیتُم بِالْحَیَوةِ الدُّنْیَا مِنَ الاَخِرَةِ فَمَا مَتَعُ الْحَیَوةِ الدُّنْیَا فِى الاَخِرَةِ إِلَّا قَلِیلٌ؛(2831) اى كسانى كه ایمان آورده اید! چرا هنگامى كه به شما گفته مى شود: «به سوى جهاد در راه خدا حركت كنید!» بر زمین سنگینى مى كنید (و سستى به خرج مى دهید)؟! آیا به زندگى دنیا به جاى آخرت راضى شده اید؟! با اینكه متاع زندگى دنیا، در برابر آخرت، جز اندكى نیست!»
دیندارى محتاج همّت
«وَ أَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا وَ لَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِینَ؛(2832) و (به من دستور داده شده كه:) روى خود را به آیینى متوجه ساز كه از هر گونه شرك، خالى است و از مشركان مباش!»